Nga: Skënder Minxhozi
Presidenti i Republikës e priti raportin final të Komisionit të Venecias rreth rolit të tij gjatë verës së shkuar, duke hedhur batuta e duke shpërfillur konkluzionet, për të cilat dikur kishte thënë se do të ishin të vetmet që do të pranonte! Ai tha madje se raporti i Komisionit të Venecias kishte për të më pak rëndësi sesa dëmtimi i mbrojtësit të Kombëtares Elseid Hysaj. Një mënyrë banale për të pritur një përgjigje aspak banale.
Mesa duket sarkazma e Ilir Metës bazohej mbi sigurinë e tij se termat e raportit, të bëra publike paraprakisht në mediat shqiptare, rreth tejkalimit të Kushtetutës nga kreu i shtetit shqiptar dhe në lidhje me vlefshmërinë e zgjedhjeve të 30 qershorit, nuk do të lëviznin nga vendi as në 11 tetor.
Kjo pritshmëri u vërtetua. Sipas juristëve të Komisionit të Venecias presidenti shqiptar e ka çuar në një rrugë kryekëput subjektive dhe jokushtetuese, procedurën e shpalljes së zgjedhjeve lokale të 30 qershorit. Sipas tyre, ai ka anashkaluar në mënyrë arbitrare konsultimet dhe konsensusin me palët politike, duke prodhuar një realitet të paqenë: atë të anulimit të zgjedhjeve dhe shpalljes së zgjedhjeve të reja, sipas interesave të tij politike, e jo sipas Kushtetutës.
Me firmën e Komisionit të Venecias, sot dimë zyrtarisht se ka rënë jo vetëm teorema politike verore e Ilir Metës, por bashkë me të, edhe saga e gjatë e braktisjes së sistemit nga ana e opozitës. Një verdikt më të qartë dhe të prerë vështirë se gjen.
E kjo qartësi nuk zhbëhet aspak nga fakti se ekspertët e Venecias nuk shohin truall solid për një procedurë shkarkimi për presidentin shqiptar. Tashmë posti i zotit Meta, pa betejën politike të zotit Meta, ka pak rëndësi.
Ajo që në fakt ka rëndësi në këtë histori përbaltjeje të një organizmi të nderuar juridik, është tentativa e Presidentit Meta për të deligjitimuar të vetmin institucion ndërkombëtar nsë fushën e ligjit, që historikisht ka qenë arbitri fundor, tryeza supreme dhe e paapelueshme, për të gjitha krizat e lëmshet e ngatërruara ku e ka futur veten Shqipëria pas vitit 1990.
Me krahasimin e Komisionit të Venecias me vertebrat e thyera të një futbollisti (me gjithë respektin për Elseid Hysajn), institucioni më i respektuar në fushën e ligjit në Evropë merr një damkë që nuk e meriton. Ilir Metës i ka mbetur sot vetëm Elseid Hysaj, po ne shqiptarët pse të mbesim pa një derë të mençur, ku kemi trokitur shumë e shumë herë në 30 vjetët e fundit?!
Pse rrogat rriten në letra, por varfëria rritet në realitet?
