Pas ndarjes “së dhunshme dhe të dhimbshme” të babait sirian dhe nënës shqiptare nga regjimi komunist në fund të viteve 1960, Dolores Koçi tha këtë të martë tek “Rudina” se ata të dy nuk u takuan kurrë më.
Edhe pse me shume vonese, babai i saj Mamun Xhelal Arnaut ishte martuar dhe kishte 5 fëmijë të tjerë, ndërsa nëna për vite me radhë mbante të fshehur dy fotografi të vogla të tij poshtë jastëkut, të cilat çdo natë i puthte dhe i vinte sërish aty.
“Mamaja ime u takua me vëllain tim, jo një herë por shumë herë. Ata të dy folën në telefon me babanë, por ajo nuk deshi ta takonte. Nuk deshi sepse nuk donte që ai ta shihte të plakur, me shenjat e moshës, të kohës, të lodhjes. Donte që ai ta mbante mend të bukur, të re, me atë shkëlqimin e kohës së njohjes së tyre. Mamaja ka dy vjet që na ka lënë, ndërkohë iku me mendje të mbledhur sepse unë tashmë kisha takuar babanë, kisha takuar vëllezërit, bëhesha shumë me ta, isha më e kompletuar, nuk kisha më asnjë pikëpyetje, apo peng brenda vetes…Aktualisht babai jeton në Shqipëri. Qëlloi edhe lufta në Siri dhe vendi i dytë me i afërt për ta, sigurisht që ishte Shqipëria. Nuk e merrni me mend se si e flasin shqipen ata të dy. Jam çuditur, se si im atë, i cili kishte vite që ishte larguar, e flet shqipen perfekt. Po sa i dashur është, po sa të dashur janë njerëzit me të. Se sa mirë ndihet ai këtu. Ishte i padiskutuar vendimi që do të merrte, që pas Sirisë, ai do të vinte në Shqipëri. Kështu që ata jetojnë këtu, kanë marrë edhe djalin e vogël, i cili është student. Janë në pension dhe unë takohem me raste, kur kemi ditëlindje e sebepe, por kemi fituar një lloj qetësie.”
Të gjithë historinë e saj të jetës, peripecitë që ka kaluar që në fëmijëri e më pas, Dolores Koçi i ka shkruar duke publikuar në librin e saj të parë “E vërteta e heshtur”. /tvklan.al
