ITALIA
- LOJTARËT DHE FORMACIONI
Mançini favorizon vendosjen 4-3-3. Ai grumbulloi shumë lojtarë të ndryshëm dhe provoi role të ndryshme tek lojtarët, por thelbi i sistemit mbeti konstant. Gianluigi Donnarumma supozohet të jetë në portë. Vija mbrojtëse do të përbëhet nga Leonardo Spinazzola, Giorgio Chiellini, Leonardo Bonucci dhe Alessandro Florenzi. Giovanni Di Lorenzo mund të fillojë si mbrojtës i djathtë në vend të Florenzi. Alessandro Bastoni mund të depërtojë në ekipin e parë, por Mancini preferon çiftin veteran Chiellini dhe Bonucci. Treshja e mesfushës do të përbëhet nga Jorginho, Nicolò Barella dhe Marco Verratti. Në vend të Barella dhe Verratti, Manuel Locatelli dhe Lorenzo Pellegrini gjithashtu mund të luajnë në ndonjë moment. Jorginho është figura kryesore e ekipit dhe vështirë se ka ndonjë mundësi që ai të ndalet nëse nuk dëmtohet. Lorenzo Insigne, Ciro Immobile dhe Federico Chiesa me shumë mundësi do të formojnë top 3.
- NDËRTIMI I LOJËS
Italia ndërton me 3-2-5, me Jorginho që del nga linja për të mbështetur sulmin, duke bërë një 2-3-5. Njëri nga krahët ruan gjerësinë ndërsa tjetri shkon të pozicionohet midis vijave, duke ruajtur kështu një mesfushor dhe një mbrojtës të plotë. Në krahun ku anësori ka bërë futje drejt qendrës, mbrojtësi i krahut mbivendoset dhe siguron gjerësi. Nga ana tjetër, mesfushori qendror lëviz në një pozicion më të përparuar dhe bllokon mesfushorin kundërshtar duke u pozicionuar në gjysmë-hapsirë. Për të qenë më të saktë, mesfushori ka liri dhe mund të lëvizë drejt qendrore për të hapur një trajektore pasimi dhe aty. Lëvizjet e tjera bëhen me qëllim mbulues për të formuar mesfushën dhe për të mbuluar hapësirën e lënë pas nga mesfushori qendror.
- SISTEMI I SULMIT DHE PASIMET
Italia në fakt ka shumë regjistë të talentuar teknikisht dhe Mancini e do vertikalitetin. Ata i kalojnë mesfushorët në pozicione të avancuara. Për të hapur opsione të ndryshme pasimi pasi ai mund të shkojë anash ose të kalojë topat te Insigne dhe Immobile apo madje dhe të zgjedhë të godasë portën vetë. Pasimet e shkurtra vertikale nuk janë e vetmja lojë me pasime që bëjnë ata. Italianët priren të mbështeten gjithashtu tek krosimet. Sulmuesit e krahut të adaptuar, pra ata që luajnë me këmbën e kundërt, përpiqet të krijojë sa më shumë hapësirë për mbrojtësin që vjen në mbipozicion në mënyrë që të kryhen krosime precize.
- SISTEMI I PRESINGUT
Sistemi i presingut që përdor Italia është i mbushur me rreziqe, por gjithashtu ka rezultate të jashtëzakonshme. Sulmuesi i krahut që është nga ana e topit avancon drejt mbrojtësit të qendrës që ka topin në kontroll. Sulmuesi qëndror shkon për të presuar mbrojtësin tjetër qendror ose portierin. Anësori tjetër preson mbrojtësin e krahut të tij ose mbrojtësin tjetër qendror nëse kundërshtari po e ndërton lojën me 3. Një nga mesfushorët ngrihet për të presuar mesfushorin e thellë të kundërshtarit, atë para mbrojtjes. Prandaj, shumica e korsive anësore të kundërshtarit janë të bllokuara dhe atyre nuk u mbetet gjë tjetër veçse të lëshojnë top të gjatë përpara. Kjo duket si një strategji e përsosur në letër, një pasim i gabuar dhe Italia rrëmben topin në 30 metrat e fundit ose akoma më mirë në zonën e kundërshtarit. Sidoqoftë, mund të rezultojë dhe një kurth i tmerrshëm edhe për vetë ata. Hapësira e madhe e lënë nga mesfushori, i cili ka avancuar për presing, është një zonë shumë e rëndësishme e mesfushës e lënë totalisht bosh nga ku kundërshtari mund të ndërtojë kundërsulmet më vrastare. Nëse kundërshtarët arrijnë të kapërcejnë presingun, janë në avantazh të plotë për sa i përket epërsisë numerike dhe lehtësisht mund të luftojnë në numra të lartë me linjën e fundit të mbrojtjes Italiane. Edhe nëse presingu është i suksesshëm dhe kundërshtari duhet të godasë top të gjatë, nëse Italia nuk arrin të fitojë duelin ajror, rezultati mund të jetë i njëjtë. Por, edhe nëse Italia do të aplikonte me sukses presingun dhe do të fitonte duelin ajror, nuk do të kishte askënd që të zotëronte topat e dytë. Prandaj, ky sistem i presingut rezulton të jetë vulnerabël.
- SISTEMI I MBROJTJES
Italia mbron me një sistem 4-5-1. Mbrojtësit anësorë markojnë krahët e kundërt ta sulmit kundërshtar. Jorginho kthehet paksa për ta bërë 5-4-1 ndonjëherë formacionin. Mesfushorët dhe krahët kthehen për të formuar dogën mbrojtëse. Kundër kundërshtarëve që luajnë me një mentalitet sulmues, Jorginho ulet paksa në vendosje në mënyrë që mbrojtësit qendrorë të hapen pak për të mbuluar gjysmë-hapsirat. Meqenëse Jorginho vepron si spirancë, edhe hapësirat midis linjave nuk janë lehtësisht të shfrytëzueshme nga kundërshtari.
Përgatiti: Totila Kotorri / TIRANA TODAY
