Nga Kastriot Dervishi/Presidiumi i Kuvendit Popullor u mblodh në mbledhje të jashtëzakonshme, të mërkurën e 5 nëntorit 1975, për të shqyrtuar vendimin nr.10, datë 5.11.1975 të Gjykatës së Posaçme Ushtarake që dënoi me vdekje ish funksionarët: Beqir Balluku, Hito Çako, Petrit Dume.
Po atë ditë, tre të dënuarit kishin paraqitur kërkesa për faljen e jetës, Presidiumi miratoi vendimin dhe ora 16.00 Nevzat Haznedari ekzekutoi dënimet me vdekje.
Shumë e përpiktë partia për të bërë gjithë këto punë brenda një dite. Të pandehurit akuzoheshin për “sabotim të rolit udhëheqës të partisë; sabotim të mbrojtjes, stërvitjes e fortifikimit; sabotim të legjislacionit e ekonomisë; sabotim në frontin ideologjik; përvetësime, vjedhje, shpërdorime, maskarallëqe”, etj.
Kryetari i gjykatës së ka dhënë dënimet, Aranit Çela mbron vendimin para Presidiumit të Kuvendit Popullor.
Zhvillohet një debat i gjatë në lidhje me domosdoshmërinë e dënimeve me vdekje. Pasi konsumohet pjesa politike, e gjitha e pabesueshme, pasi të dënuarit nuk kishin rrezikuar pushtetin e kohës, kalohet në diskutimin se Presidiumi duhej t’i priste me sëpatë ata.
Pjesë nga diskutimi, për të parë në ç’nivel debatohej në organin kolegjal më të lartë të shtetit
Pilo Peristeri: Ata hetuesit duhet t’i përgëzojmë.
Kryetari (Haxhi Lleshi): Ashtu është. Rëndësi kishte dokumentimi që ua provuan me dokumente tradhtinë.
Pilo Peristeri: Ne si Presidiumit, shoku Haxhi, me sëpatë t’i presim.
Rita Marko: Po për atë jemi mbledhur, t’u japim sëpatën.
Kryetari: Me vdekje, ashtu siç ka vendosur gjyqi.
Rita Marko: Jemi plotësisht dakord me Gjykatën e Lartë.
Telo Mezini: Atëherë t’u refuzohet kërkesa për faljen e jetës.
Vendoset që Beqir Ballukut, Petrit Dumes dhe Hito Çakos, të dënuar me vdekje (pushkatim) nga Gjykata e Posaçme Ushtarake t’u refuzohet kërkesa për faljen e jetës.
