Presidenti Meta i dorëzoi dje kryepeshkopit Janullatos shtetësinë shqiptare. Kjo ka sjellë edhe reagimin e Artan Lames, i cili kujton At Stathi Melani, i cili u vra nga grekët më 24 dhjetor 1917.
Me anë të një postimi në Facebook, Lame përmend shtetësinë shqiptare të Janullatos, ndërsa rikujton ngjarjen e dhimbshme të Melanit, për të cilin shkruan se “mbushi 100 vjetët që e vranë se deshi të mbetej shqiptar – dhe Zoti e mbajttë në krah.”
Në mbyllje, Lame u kërkon të gjithëve që teksa dëgjojnë meshën, të kujtohen për “shqiptarin e përjetshëm”, teksa shkruan se Zoti do jua dijë për të mirë në llogarinë e jetës.
Dje u mblodhën në Përmet dhjetëra besimtarë ortodoksë, të cilët protestuan përpara Kishës qendrore ortodokse kundër kryesisë së kësaj Kishe, për të cilën thonë se kanë ndërmarrë veprime antishqiptare.
Protestuesit pretendojnë se kisha nuk ka lejuar që të kryhet ceremonia e përshpirtjes së At Stath Melanit me rastin e 100 vjetorit të vrasjes së tij.
POSTIMI I LAMES:
Sot është dita e lindjes së Birit të Zotit (të paktën për miliardin e të krishterëve të Globit).
Kapitali këtë ditë e ka kthyer tashmë pa kthim në sebep konsumi, duke bërë që njerëzia truboshe të dynden për të blejnë e të dalldisen, sikur të mos jetë ditëlindja e Krishtit por ditëlindja e tyre.
Ndaj po zgjedh të flas me veten, packa se elektronika ua përcjell të gjithëve mejtimet e mia.
Dje, kryeprifti i ortodoksëve, pas një cerek shekulli që përpiqet, ja doli të marrë shtetësinë shqiptare – dhe Zoti e ndricoftë në udhën e re.
Sot, një tjetër prift ortodoks, at Stathi Melani, mbushi 100 vjetët që e vranë se deshi të mbetej shqiptar – dhe Zoti e mbajttë në krah.
I pari, shqiptar që dje, do japë sot në mesnatë meshë për gjithë grigjën e tij.
I dyti, shqiptar i përjetshëm, s’mundi dot të kishte sot një meshë përshpirtjeje në qindvjetor (nëpër media shkruhet se Kisha nuk pranoi).
Tokësorët kujtojnë se mesha e përshpirtjes shërben për t’i lehtësuar jetën e përtejme të ndjerit.
Do pyes për këtë gjë një njeri të ditur në punë feje, por mendja më thote se Perëndia e di vetë se ku meriton të shkojë i vdekuri dhe nuk ka nevoje për lutjet tona që të vendosë a të ndërrojë mëndje.
Ndaj, mesha nuk u shërben të vdekurve por të gjallëve.
Përmes lutjes së tyre, Perëndia i gjykon nëse e kanë gjetur udhën e drejtë dhe nëse e kanë kuptuar se nga është e vërteta.
Ndaj o të krishterë të mirë, sot në mesnatë, teksa të dëgjoni meshën nga shqiptari i sotëm, cojeni mendjen tek shqiptari i përjetshëm – at Stathi – se Zoti do jua dijë për të mirë në llogarinë e jetës.
