31 Mars 1889 – Në Paris përurohet përfundimi i ndërtimit të Kullës Eifel
Kulla Eifel përurohet në kryeqytetin francez, në një ceremoni të drejtuar nga projektuesi i veprës Gustave Eiffel, dhe ku morën pjesë kryeministri francez Pierre Tirard, një grusht zyrtarësh të tjerë të lartë, dhe 200 punëtorë ndërtimi. Në vitin 1889, për nder të 100-vjetorit të Revolucionit Francez, qeveria planifikoi një ekspozitë ndërkombëtare, dhe shpalli një konkurs për projektimin e një monumenti që do të ndërtohej në Champ-de-Mars, në qendër të Parisit.
Nga më shumë se 100 projekte të paraqitura, Komiteti i Njëqindvjetorit zgjodhi planin e Eiffel për një kullë prej çeliku, që do të ngrihej pothuajse 300 metra mbi Parisin, dhe do të ishte për kohën struktura më e lartë në botë e ndërtuar nga njeriu. Eiffel, një ndërtues i njohur i urave, ishte një mjeshtër i ndërtimit me konstruksione metalike, dhe dizejnoi edhe projektin e Statujës së Lirisë, që ishte ngritur vetëm pak kohë më parë në portin e Nju Jorkut.
Kulla e Eiffel u prit me skepticizëm nga kritikët, të cilët argumentuan se ajo nuk do të ishte strukturalisht e qëndrueshme, ndërsa shumë të tjerë u indinjuan duke menduar se kulla do të ishte një shëmti në zemër të Parisit. Me një angazhim të papërmbajtshëm, Eiffel e përfundoi kullën e tij të madhe në vetëm 2 vjet.
Vetëm një punëtor humbi jetën aksidentalisht gjatë ndërtimit të saj, çka asokohe përbënte një rekord jashtëzakonisht pozitiv për një projekt të atyre përmasave. Struktura e lehtë, e ajrosur ishte nga të gjitha anët një çudi teknologjike, dhe brenda disa dekadave u konsiderua si një kryevepër arkitekturore.
Kulla Eifel është 325 metra e lartë, dhe përbëhet nga një kornizë hekuri e mbështetur mbi katër këmbë, që bashkohen për të formuar një kullë të vetme vertikale. Platformat, secila me një kuvertë vëzhgimi, janë në tre nivele. Ashensorët ngrihen në një lloj kurbe, dhe Eiffel kontraktoi kompaninë njohur amerikane të ashensorëve, për të dizenjuar ashensorët e njohur transparentë.
Ato nuk kishin përfunduar ende më 31 mars 1889, kështu që Gustave Eiffel u ngjit në majën e kullës nga shkallët së bashku me disa miq të guximshëm, duke ngritur atje një flamur të madh francez. Më pas nga platforma e dytë nisën shpërthimet e fishekzjarreve.
Në fillim të majit u hap Ekspozita Ndërkombëtare e Parisit, dhe kulla shërbeu si porta hyrëse
për panairin gjigant. Kulla Eifel mbeti struktura më e lartë në botë e ndërtuar nga njeriu deri në përfundimin e ndërtesës Chrysler në Nju Jork në vitin 1930.
Në mënyrë të pabesueshme, Kulla Eifel rrezikoi të shembej kur skadoi qiramarrja 20-vjeçare e ekspozitës ndërkombëtare në 1909, por atë e ruajti funksioni si një antenë për transmetimin e radios. Ajo mbetet kryesisht e pandryshuar sot, dhe është një nga atraksionet turistike më të rëndësishme në botë.
31 Mars 1991 –Pakti i Varshavës pushon së ekzistuari
Pas 36 vjetësh nga themelimi, Pakti i Varshavës – aleanca ushtarake midis Bashkimit Sovjetik dhe satelitëve të saj në Europën Lindore – pushon së ekzistuari. Ky akt, ishte një shenjë tjetër se Bashkimi Sovjetik po humbiste kontrollin mbi ish-aleatët e saj, dhe se Lufta e Ftohtë po merrte fund.
Pakti i Varshavës u formua në vitin 1955, kryesisht si një kundërpërgjigje ndaj vendimit të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj europiano-perëndimorë, për të përfshirë një Gjermani të ri-armatosur në Organizatën e Traktatit të Atlantikut të Veriut (NATO). NATO u krijua në prillin e vitit 1949 si një aleancë ushtarake mbrojtëse midis Shteteve të Bashkuara, Kanadasë dhe disa kombeve evropiane për të penguar zgjerimin e mundshëm sovjetik në Europën Perëndimore.
Në vitin 1954, vendet e NATO-s, votuan për të lejuar anëtarësimin në organizatë të një Gjermanie Perëndimore të ri-armatosur.
Sovjetikët u kundërpërgjigjën me themelimin e Paktit të Varshavës. Anëtarët kryesorë përfshinin Bashkimin Sovjetik, Gjermaninë Lindore, Poloninë, Hungarinë, Rumaninë, Bullgarinë, Çekosllovakinë dhe Shqipërinë. Edhe pse sovjetikët pretendonin se organizata ishte një aleancë mbrojtëse, shpejt u bë e qartë se qëllimi parësor i paktit, ishte përforcimi i dominimit komunist në Europën Lindore.
Megjithatë nga fundi i viteve 1980, lëvizjet anti-sovjetike dhe antikomuniste në të gjithë Europën Lindore filluan të lëkundin themelet e Paktit të Varshavës. Në vitin 1990, Gjermania Lindore e braktisi paktin në përgatitje të ribashkimit të saj me Gjermaninë Perëndimore. Polonia dhe Çekosllovakia, dëshmuan gjithashtu dëshirën e tyre të madhe për t’u tërhequr.
Përballe kësaj situatë, duke vuajtur nga një ekonomi e lëkundur dhe nga një situatë e paqëndrueshme politike, Bashkimi Sovjetik u dorëzua para të pashmangshmes. Në marsin e vitit 1991, komandantët ushtarakë sovjetikë hoqën dorë nga kontrolli i forcave të Paktit të Varshavës. Disa muaj më vonë, Komiteti Politik Konsultativ i Paktit u takua për herë të fundit, dhe njojhu zyrtarisht atë që kishte ndodhur:Pakti i Varshavës kishte vdekur..
31 Mars 1492 – Mbretëresha Izabela e Kastiljes në Spanjë, firmos dekretin e Alhambrës, duke urdhëruar që 150.000 nënshtetasit e saj hebraikë dhe myslimane të konvertohen në krishtërim ose të përballen me dëbimin.
31 Mars 1822 – Popullata e ishullit grek të Kios, masakrohet nga ushtarët e Perandorisë Osmane pas një rebelimi, një ngjarje e përshkruar edhe nga artisti francez Eugène Delacroix .
31 Mars 1909 – Serbia pranon kontrollin austriak mbi Bosnje Hercegovinën.
31 Mars 1917 – Shtetet e Bashkuara blejnë nga Danimarka Ishujt e Indive Perëndimore për 25 milionë dollarë, dhe i riemërojnë Ishujt Virgin.
31 Mars 1918 – Grupe të armatosura aleate të Federatës Revolucionare Armene dhe Bolshevikëve, nisin masakrimin e azerëve etnikë. Mendohet se afro 12.000 myslimanë të Azerbajxhanit gjetën vdekjen në atë masakër.
31 Mars 1918 –Në SHBA, hyn për herë të parë në fuqi ligji mbi ndryshimi orës për kursimin e energjisë. (1 orë para – 1 orë prapa çdo 6 muaj)
31 Mars 1930 – Krijohet Kodi i etikës për prodhimin e filmave në Hollivud, duke vendosur rregulla të rrepta për trajtimin e temave të seksit, krimit, fesë dhe dhunës në filma. Ai do të qëndrojë në fuqi deri më 1968.
31 Mars 1994 – Evolucioni i njeriut: Revista “Nature”, njofton se antropologët kishin gjetur në Etiopi kafkën e parë të plotë të një australopiteku, një lloj homonoidi i zhdukur i ngjashëm me njeriun, mendohet të ketë jetuar 3.6 milionë vjet më parë.
