Jeta i ka detyruar familjet që të ndahen duke jetuar në shtete të ndryshme, për arsye të ndryshme. Disa kërkonin një jetë më të mirë, disa luftonin për bukën e gojës, ndërsa disa të tjerë u larguan për të shpëtuar jetët e tyre për shkak të luftërave që zhvilloheshin në vendet e tyre. Hapja e kufijve, emigracioni, mundësitë e reja që ofrojnë ditët tona, e që dikur ishin të kufizuara, e kanë ndryshuar mjaft edhe peizazhin e futbollit.Ideja e përkatësisë së padiskutueshme në skuadrën përfaqësuese të vendit tënd të lindjes nuk është më sinonim i futbollistit të ditëve tona. “Ish-presidenti i FIFA-s, Sepp Blatter – shkruan CNN, – pati hedhur dikur një paralajmërim mbi kërcënimin e pushtuesve të natyralizuar brazilianë që popullojnë ekipet e vendeve të tjera”.Vitet e fundit, sulmuesit Diego Costa dhe Eduardo kanë përfaqësuar Spanjën dhe Kroacinë, pasi siguruan dyshtetësinë. Në shembujt e dhënë prej gjigantit mediatik amerikan gjejnë mjaft hapësirë edhe lojtarët shqiptarë. Xherdan Shaqiri, shënuesi i njërit prej golave të “Euro 2016”, ka stampuar më parë në këpucë flamujt e Zvicrës, Shqipërisë dhe Kosovës në atletet e tij. “Disa grupe vëllezërish, nga Taulant dhe Granit Xhaka, tek ata Boateng dhe Valon e Veton Berisha – vazhdon CNN, – ndahen prej detyrimeve që kanë në vende të ndryshme”. “Bota po ndryshon, emigracioni po ndryshon”, do të shprehej numri dy i FIFA-s, Victor Montagliani, në fund të vitit 2017. Çështjet e kombësisë tani po shfaqen në mbarë botën, – ishte komenti i tij, – ndaj është mirë ta shohim këtë problem e të kërkojmë zgjidhje pa cenuar integritetin e lojës”. Nga 32 ekipe që luajnë në “Rusi 2018”, mbi 9% e lojtarëve janë lindur jashtë kufijve të vendit të cilin kanë përfaqësuar në fazat kualifikuese. Vitet e fundit, sulmuesit Diego Costa dhe Eduardo kanë përfaqësuar Spanjën dhe Kroacinë, pasi siguruan dyshtetësinë.