Botimi i dy dokumenteve që tregojnë me prova konkrete listën e pronave të blera me çmime qesharake, e më pas rivlerësimin dhe shitjen e tyre me çmime dhjetëra herë më të larta, besohet se ka shërbyer si një nga shtysat për fillimin zyrtar të hetimeve për Adriatik Llallën.
Nisur nga sa është bërë publike në media, skema e përdorur nga ish Prokurori i Përgjithshëm për ekspertët e fushës, është skema e një modeli klasik të pastrimit të parave të pista që rrjedhin nga përfshirja në rastet e mëdha të korrupsionit në detyrë.
Llogjikisht kjo ka qenë ndoshta edhe shtysa se përse grupi i prokurorëve po e heton ish shefin e vet, për “pastrimin e produkteve të veprës penale.
Në tabelën e dokumentit të parë, janë të detajuara në mënyrë kronologjike të gjitha pronat dhe pasuritë e paluajtshme të ish Prokurorit të Përgjithshëm dhe përllogaritja rast pas rasti e dinamikës që ka pësuar çdo transaksion, nga momenti i blerjes deri tek rivlerësimi ose rishitja.
Nuk do shumë njohuri ekonomike apo juridike për të kuptuar logjikën “fëminore” që është përdorur nga ish Kryeprokurori i cili me siguri ka qenë i bindur ndoshta se do ishte i përjetshëm që është zhytur me një lehtësi të papërballueshme në një skemë të tillë që e inkriminon fare qartësisht në pastrimin e parave, që siç tha një ish ministër drejtësia, i kanë ardhur nga shërbimet që i ka kryer krimit të organizuar dhe ustallarëve të tij politikë, në këmbim të mbylljes së dosjeve dhe gjuetisë ndaj kundërshtarëve.
Ndërsa dokumenti i dytë, është një tabelë që tregon në mënyrë më të thjeshtëzuar se si kanë ndryshuar vlerat e pronave të Llallës, duke e bërë atë që të zotërojë “magjinë” për ti bërë afro 100 mijë dollarët e shpenzuara plot 1 miliardë e gjysmë lekë. Ose mbi 10 herë më shumë, duke pastruar në këtë mënyrë rreth 1.5 milionë dollarë.
Po në këtë tabelë shihet sesi Llalla është bërë pronari i mbi 25 hektarëve tokë në Tiranë duke patur veç të tjerash si pronë private, një fshat të tërë në periferinë më të lakmuar e më të shtrenjtë të kryeqytetit.
