Evropa mezi na paska fshehur një sekret, dhe ky sekret na qenka Shqipëria! Nga 1985, udhëheqësi komunist Enver Hoxha kishte izoluar vendin e vogël në jugperëndim të gadishullit Ballkanik nga bota. Çdo fe ishte e ndaluar. Ndërsa diktatura përparonte, diktatori e lidhi Shqipërinë me bunkerë. Duhet të ketë ndërtuar deri në 700,000. Tani “kërpudhat”, ku vendasit quajnë trashëgiminë e derdhur të betonit të Hoxhës, nuk i përdorin fare, shkruan Tirana Today.
Sot, vendi është i hapur
Vizitorët e interesuar janë të befasuar, nga dashuria dhe mikpritja që falin shqiptarët. Nënë Tereza, një nga personalitetet më të njohura shqiptare, është shpall shenjtore. Dhe ku fetë botërore dikur kishin kaluar, që nga fundi i epokës së Hoxhës, manastiret e vjetra dhe xhamitë janë shpërndarë. Kullat e kishës qëndrojnë pranë minareve. “Kjo është mënyra e jetesës së shqiptarëve”, thotë shoku i udhëtimit Jetmir. Emri do të thotë “jetë e mirë”, shkruan krone.at.
Bota e lashtë zbulohet në Apoloni
… jo larg nga qyteti i Fierit. Pas Romakëve, vendbanimi Dorik ishte një qendër tregtare kryesore në bregdetin Ilir. Me urdhër të xhaxhait të tij Julius Caesar, Oktaviani erdhi këtu për të studiuar retorikën, artet marciale dhe greqishten. Ai njihet në histori si perandori i fundit August. Mbetjet e tempujve, teatrit dhe të tregut të Apolonisë ende mund të vizitohen.
Rajoni bregdetar
Nga qyteti portual i Vlorës, rrugës për në Otranto, pika më e ngushtë e Adriatikut, të çon në gadishullin e Karaburunit. Një zonë rekreative popullore, dhe aroma e freskët e pishave dhe bredhave të mbush mushkëritë. Në pikën më të lartë, të Llogarasë, përqafohesh me gjelbërimin dhe me qiellin blu të errët. Jetmir tregon për një vijë të bardhë në horizont, ku ndodhen detet Adriatik dhe Jon. Menjëherë pas kësaj, Saranda në jug është parajsa e pushueseve . Ndërsa shikojmë ishullin e Korfuzit, faqet Butrintit 3000-vjeçar, i futur në Trashëgiminë Botërore, të cilën Vergil dikur e quajti si Troja e dytë.
Gjirokastrën më mirë ta vizitosh në këmbë!
Në “qytetin e gurtë” vështirë se ka një rrugë pa pjerrësi. Një shëtitje nëpër rrugët dredha-dredha dhe kështjellën e lashtë, po që ia vlen. Kulmet e shtëpive të argjendit të shndrisin në dritën e diellit, të mbuluara me pllaka prej guri. Banorët konsiderohen “koprracët” e Shqipërisë.
“Qyteti i 1001 dritareve”
Së bashku me Gjirokastrën edhe Berati është në listën e thesareve arkitekturore të UNESCO-s. “Qyteti i 1001 dritareve” është i famshëm për shtëpitë e tij të bardha që rreshtohen në dy shpatet e luginës.
Tiranë
Në kryeqytet, ne arrijmë përsëri në një “kërpudha” nga koha e Hoxhës. E drejta në qendër të kryeqytetit ne qëndrojmë në hyrje të Bunk’Art. I shoqëruar nga ulërima e një sirene si në një bastisje ajrore, shkallët zbresin në një muze nëntokësor që strehon instalimet e artit dhe tregon një të kaluar të errët kur metodat e spiunazhit ishin në rend të ditës. Shumë interesante! Jetmir tha: “Jo gjithçka funksionon në mënyrë të përsosur. Shqipëria është një vend në tranzicion që po pret të arrijë në Evropë. Kjo përfshin turizmin”. TIRANA TODAY
