Sot mbushen plot 20 vite nga ndarja nga jeta e heroit të Demokracisë, Azem Hajdari, i cili mbeti i vrarë pas një atentati të bërë ndaj tij më 12 shtator të vitit 1998. Që nga viti 2013, eshtrat e liderit të dhjetorit prehen në varrezat e “Dëshmorëve të Kombit”. Azem Hajdari, vetëm 35-vjeç, një nga politikanët më popullorë të Shqipërisë, u qëllua për vdekje ndërsa po dilte nga selia e Partisë Demokratike në Tiranë.
Ai u qëllua nga njerëz të armatosur, në një automjet të parkuar, përpara godinës së PD-së. Azem Hajdari ishte një nga themeluesit e Partisë Demokratike, partia e parë opozitare në vend, pas periudhës së diktaturës. Për vrasjen e tij janë hamendësuar motive nga më të ndryshmet; politike, hakmarrje, rivalitete, grindje, etj.
Kjo vrasje, e cilësuar si “vrasja e shekullit” nga Ismail Kadare, është ende e mbuluar me mister. Ndërsa shumë njerëz ende pyesin: “Pse dhe kush e vrau Azem Hajdarin?”.
Atentatet e dështuara
Atentati i pari ndodhi në qershor të vitit 1997, në Shkallnuer të Durrësit. Azem Hajdari tentohet të vritet me bombë, por atentati dështoi. Dy muaj më vonë, atij iu zu pritë në Qafën e Buallit në Sarandë, ndërsa në 18 shtator 1997 mbetet i plagosur i qëlluar me pesë plumba nga deputeti i Partisë Socialiste, Gafurr Mazreku, në korridoret e Kuvendit të Shqipërisë. Më 14 shkurt 1998, iu organizua një pritë në Milot, ku makina e tij e blinduar u qëllua me breshëri. Së bashku me Azemin në makinë ishte edhe djali i tij 14-vjeçar në atë kohë, Kiri. Atentati i fundit përpara se të vritej, Azemit iu bë më 3 qershor 1998 në Tropojë, ndërkohë që mbeti i plagosur ish-drejtori i Përgjithshëm i Radio Televizionit Shqiptar, Bardhyl Pollo.
Lajmi për vrasjen e Azem Hajdarit u publikua nga të gjitha mediat kryesore në botë, nga stacionet televizive më prestigjioze të botës, dhe vdekja e tij u cilësua si një humbje e madhe për demokracinë në Shqipëri.
Aktiviteti politik i Azem Hajdarit
– Dhjetor 1990 – Udhëheqës i Lëvizjes Studentore;
– Dhjetor 1990 – shkurt – Kryetar i Komisionit Nismëtar të Partisë Demokratike;
– 1991 – 1993 – Nënkryetar i Partisë Demokratike
– 31 mars 1991- Deputet i Partisë Demokratike për Shkodrën;
– 22 mars 1992 – Deputet i Partisë Demokratike për Shijakun;
– 26 maj 1996 – Deputet i Partisë Demokratike për Bulqizën;
– 29 qershor 1997 – Deputet i Partisë Demokratike për Tropojën;
– 1992-1996 – Kryetar i Komisionit Kuvendor për Rendin Publik dhe SHIK-un;
– Nëntor 1996 – Kryetar i Sindikatave të Pavarura Shqiptare;
– Qershor 1997 – Kryetar i Komisionit Kuvendor për Mbrojtjen Kombëtare.
