Një i ri shkodran ka rrëfyer të gjithë betejën për të lënë drogën. Si gjithë moshatarët e tij, një interes i shtuar për të provuar diçka të re, e futi atë në kurth. Nga ajo ditë e për gjashtë vite me radhë, ai krijoi varësi nga droga, aq sa e kishte të pamundur që ta linte.
Ndonëse u bënë gjashtë muaj që ai është në trajtim, ende nuk është gati për ti thënë ‘ndal’ lëndëve narkotike. Ai është mjaft i vetëdijshëm, e madje nuk nguron të tregojë të gjithë kalvarin e vështirësive. Kjo është historia tronditëse e 24-vjeçarit, Riad Celufaj.
“Ka arrit puna që jam në gardhin e fundit që mund të shkojë një njeri. Që mund të shkojë një përdorues droge, i kësaj droge, për momentin, ka 6 muaj që jam në trajtim, me metadon. Jam drejt lënies së tij, por edhe atë e shoh shumë të vështirë për ta lënë, shpesh më ngacmon edhe mendja për të pirë drogë prap. Rrezik ka për t’u rikthyer. Ka pas raste që kam ndejtur dy tre ditë në dhimbje në shtrat, siç janë këto dhimbjet kur nuk e merr, kur nuk e përdor, kur të rri mendja aty”, ka thënë ai për “News24”.
I riu kujton se ishte vetëm 18-vjeç kur provoi drogën dhe ndjesinë që të përçonte ajo. Gjithçka nisi në një sallë lojërash fati. Ai tregon ndër të tjera se ka qënë sportist, kampion në boks, por tashmë çdo gjë ka marrë tjetër drejtim.
“Nisi 18 vjec, te një sallë lojërash interneti. Kam taku një person aty, as nuk e njihja se çtë bën kjo lloj droge. Avash avash duke e pirë derisa e kam parë veten që ka dhimbje, ka fiksime, ta jep në tru që o ta marrësh, o s’ka. Kam qenë djalë normal, sportist, kampion në boks për dy vite e gjysmë. Kur hyra të punoj për të patur një rrogë, 18 vjeç, sepse e lash shkollën e mesme. Thash po punoj, po e marr shkollën më vonë… Aty u futa në një sallë interneti, njoha një njeri dhe aty merr jetë gjithçka pastaj…”.
Historia e tij bëhet edhe më e trishtë, pasi askush nga familjarët nuk e ndihmon. Familja e ka braktisur e gjitha, e ndërsa ai është i zhytyr në borxhe.
“Jam koshient për çfarë kam bërë. Është arsyeja që babai më ka vdekur, nëna, familja kanë ik, janë në Francë. Nëna dhe dy vëllezërit e motra, unë jam vetëm këtu. Vetëm me një vëlla, të voglin kam kontakt, ai nuk është i bashkuar me të tjerët, kam kontakt në facebook. Përgjigjja e tyre është gjej një punë, bëhu mirë, ndoshta pas 4-5 vite a 10 viteve ndoshta atëherë ke për të patur një shpresë me ne. Kam kalu në shitje të orendive, pasurive .. i kam vjedh lekë shtëpisë, kur ikën i kam shit të gjitha gjërat. Nuk shihja rrugë tjetër, sepse lodhesh. Por pastaj vjen një kohë që nuk ke ku vjedh më, nuk ke ku merr më”.
I riu tregon se në Shkodër ai njeh shumë përdorures droge. Pas humbjes së betejës me drogën dhe pasojat që i ka shkaktuar, ai pranon publikisht se familja është gjëja më e shtrenjtë.
“Ka pas raste që nuk kam qenë i vetëdijshëm. Kur i shoh të rinjtë që mund ta kenë marr atë rrugë, i them largohu ‘mor shok’ se shi ku kam arrit unë. Për mua gjëja më e shtrenjtë është familja sot”.
Po kështu ai ka edhe një kërkesë ndaj shtetit, që ti gjejnë një punë, për të rimarë veten.
“Një punë të rregullt që mund ta marrë veten, kërkoj ndihmën e një shoqate apo njerëzve. Më janë mbledhur shumë gjëra, jam krejt i vetëm pa asnjë njeri. Kam humb besimin te gjithkush. Te njerëzit e mi më të afërt… të gjithëve iu kërkoj falje, po kështu paska qene e shkruajtur!”.
