Ditën e djeshme janë liruar pas 10 vitesh vuajtje dënimi, 10 të burgosurit për rastin “Stuhia malore”, e cila njihet si rasti i Brodecit.
“Stuhia Malore” ndodhi më 7 nëntor të vitit 2007 në fshatin Brodec të Malësisë së Sharrit, ku humbën jetën shtatë persona, ndërsa dhjetë të tjerë u dënuan me gjithsej 113 vite burg, të akuzuar për “veprime terroriste” me qëllim “prishje të rendit kushtetues”.
Të akuzuar ishin: Hebib Ahmeti, i cili u dënua me 12 vjet burg, ndërsa 12 të akuzuarit e tjerë, u dënuan me nga 10 vjet heqje lirie, të cilët janë Nevzat Zyberi, Izmit Ameti, Mekdi Islami, Florim Ameti, Nevzat Arjani, Shehir Zyberi, Nadi Dauti, Bafkjar Bekiri, Tafil Dauti, Hanif Dervishi, Rametulla Dauti dhe Shkendim Dauti, të gjithë nga Brodeci.
Megjithatë, pas 10 vitesh, ata ende nuk e kanë kuptuar përse janë dënuar dhe shprehen se janë të pafajshëm.
I tillë është Shehir Ziberi, i cili thotë se këtë dënim e mori pa pikë faji. Sot ai është i lirë, por nuk është i lumtur, pasi thotë se jeta e tij është e thyer në gjysmë nga vuajtjet dhe keqtrajtimet që i përjetoi në qeli.
“Unë isha në shtëpi, as vetë nuk e di se ç’ka ndodhi, vetëm kur hyrën policia më nxjerrën nga familja më shtrinë për toke edhe më arrestuan, plus ma thyen krahun edhe pse thotë policia se nuk kishte maltretim. Të pafajshëm jemi edhe ende se di se për ç’ka më arrestuan”, tha ai.
Të njëjtin fat e kishte edhe Nadi Dauti, i cili për 10 vite qëndroi prapa hekurave. Edhe ai thotë se është i pafajshëm. Pas tërë këtyre viteve, Nadiu kërkon që edhe sot drejtësia të zbardhet për rastin e Brodecit.
“40 vjet e tërë familja e vuajti dënimin. Unë , djali, vëllai dhe nipi. U mbyll dera e shtëpisë, për asnjë faj edhe pse jemi më të pastër se loti. Por një ditë drejtësia do të dale në dritë”, shprehet ai.
Gruaja e Nadiut, Elmazja rrëfen kohën derisa burri dhe i biri ishin në burg. Ajo thotë se gjatë këtyre viteve është detyruar të jetë edhe burrë edhe grua pasi shtëpia ishte pa zot shpie:
“Falë Zotit që u kthyen në shtëpi, shëndosh e mirë, ku djali dhe burri hyrën brenda shtëpisë dhe gëzova shumë, por nuk e kam paramenduar se do të kthehen. Vetë isha grua, vetë burra, me halle dhe derte për nipat dhe për këta në burg”, u shpreh ajo.
Lirinë nuk e gëzuan dot Hanifi dhe Nevzadi, pasi të dy ndërruan jetë në burg.
