Trashëgimia e tij vazhdon edhe dekada pas vdekjes. Ajnshtajni konsiderohet shpesh si babai i fizikës moderne, për shkak të ideve të tij revolucionare që i kanë dhënë formë kuptimit tonë mbi Universin. Rritja e shkencëtarit pjellor në statusin e famshëm, megjithatë, nuk ndodhi brenda natës.
Në dallim nga shumë shkencëtarë të tjerë të famshëm të kohës së tij, Ajnshtajnit i mungonte një arsim formal i shkëlqyer, dhe ai nuk kishte shumë lidhje të forta me komunitetin shkencor të kohës. Ai mishëronte në mënyrë të përsosur stereotipin e një gjeniu të vetmuar që punonte gjithmonë vetëm.
Në vitin 1905, kur mbushi 26 vjeç, Ajnshtajni botoi 4 studime novatore që hodhën bazat për Teorinë e tij të Relativitetit E=mc2 dhe mekanikën kuantike. Por në fillim puna e tij nuk u vlerësua. Një eklips diellor i ndodhur në vitin 1919, ishte një pikë kthese pasi një nga parashikimet e tij në teorinë e relativitetit u konfirmua nga astronomi Sër Artur Edington. Ajnshtajni fitoi Çmimin Nobel në Fizikë në vitin 1921 për shpjegimin e tij të efektit fotoelektrik.
Ai është ndoshta shkencëtari më i cituar i të gjitha kohërave,gjë që ai vetë nuk e kishte synuar. Në vitin 1953 ai deklaroi:“Në të kaluarën nuk më kishte shkuar kurrë në mendje që çdo deklaratë e imja rastësore do të regjistrohej. Përndryshe do të kisha qëndruar më tej në guackën time”.
Por fjalët që la pas, mund të jenë mënyra më e mirë për të hyrë brenda mendjes së legjendës së shkencës. Ja cilat janë disa nga thëniet më frymëzuese por edhe provokuese të Albert Ajnshtajnit.
“Gjëja më e pakuptueshme për botën,është se ajo është e kuptueshme”.
“Aty ku bota pushon së qeni skena e shpresave dhe dëshirave tona personale, ku ne përballemi me të si qenie të lira që admirojnë, pyesin, vëzhgojnë, atje hyjmë në sferën e artit dhe shkencës”.
“Një qenie njerëzore, është një pjesë e tërësisë, e quajtur prej nesh “Univers”, një pjesë e kufizuar në kohë dhe hapësirë”.
“Në rast se nuk do të isha fizikant, ndoshta do të bëhesha një muzikant. Unë shpesh mendoj në muzikë. I jetoj ëndrrat e mia në muzikë. E shoh jetën time në drejtim të muzikës … Nuk mund të them nëse do të kisha bërë ndonjë punë krijuese me rëndësi, por unë e di se gëzimin më të madh në jetë e marr nga violina ime”.
“Shkencëtarët më të mëdhenj janë edhe artistët”.
“Unë besoj tek intuita dhe frymëzimi. Ndonjëherë e ndiej se kam të drejtë. Ndonjëherë nuk e di nëse kam”.
“Jeta është si të ngasësh biçikletën. Për të mbajtur ekuilibrin duhet të vazhdosh t’u japësh këmbëve”.
“Unë besoj tek një gjë:Vetëm një jetë e jetuar për të tjerët, është një jetë që ia vlen të jetohet”.
“Unë jam mjaftueshëm artist për të përdorur lirisht imagjinatën time. Imagjinata është më e rëndësishme se sa njohuria. Dijet janë të kufizuara. Imagjinata e rrethon botën”.
“Përvoja më e bukur që mund të kemi qëndron tek misteri. Ai është emocioni themelor që qëndron në djepin e artit dhe shkencës së vërtetë. Kush nuk e di atë, dhe nuk mund të habitet apo mrekullohet më, është si i vdekur, dhe sytë e tij janë errësuar”.
“Gjëja më e rëndësishme është të mos ndalosh së pyeturi. Kurioziteti ka arsyen e vet pse ekziston”.
“Interesi im mbi shkencën ishte gjithnjë i kufizuar në studimin e parimeve …Arsyeja pse unë kam botuar kaq pak studime, është për shkak të së njëjtës rrethanë, pasi nevoja e madhe për të kuptuar parimet, ka bërë që unë ta kaloj shumicën e kohës time duke ndjekur ato”.
“Pasioni im mbi drejtësinë sociale, më ka futur shpesh në konflikt me njerëzit, ashtu si edhe neveritja ime ndaj çdo detyrimi dhe varësie që nuk i konsideroja si të domosdoshme”.
“Edhe pse sferat e fesë dhe shkencës, janë në vetvete të ndara qartazi nga njëra-tjetra, ekzistojnë megjithatë midis tyre marrëdhënie të forta reciproke dhe varësie”.
“Shkenca është ndërkombëtare, por suksesi i saj bazohet në institucione, të cilat janë pronë e kombeve. Ndaj nëse dëshirojmë të promovojmë kulturën, ne duhet të kombinojmë dhe të organizojmë institucione me fuqinë dhe mjetet tona”.
“Pse kjo shkencë madhështore e aplikuar e cila kursen punë, dhe na e bën jetën më të lehtë, na sjell kaq pak lumturi? Përgjigja është e thjeshtë:Për shkak se ne nuk kemi mësuar ende që ta përdorim atë me masë”.
“Një gjë kam mësuar gjatë një jete të gjatë:që e gjithë shkenca jonë, e matur me realitetin, është primitive dhe fëminore,e megjithatë është gjëja më e çmuar që kemi”.
“Të gjitha fetë, artet dhe shkencat janë degë të së njëjtës pemë. Të gjitha këto aspirata janë të drejtuara drejt fisnikërimit të jetës së njeriut, dhe zhvendosjen e tij nga sfera e ekzistencës së thjeshtë fizike, dhe udhëheqjen e individit drejt lirisë”.
Burimi i lajmit: https://www.discovermagazine.com/the-sciences/20-brilliant-quotes-from-albert-einstein-the-theoretical-physicist-who
Përshtatur nga TIRANA TODAY
