Nga Ian Sample “The Guardian”
Votimi i dhomës së ulët të parlamentit britanik për të vonuar zbatimin e hapit të katërt të udhërrëfyesit anglez për daljen nga bllokimi, e ka përqendruar vëmendjen tek fakti se kur dhe si ky vend mund “të mësojë të jetojë me virusin”, siç është shprehur vetë kryeministri Boris Xhonson.
Ndërsa rritja e rasteve në Blekbërn – një nga vatrat e para të nxehta të variantit Delta – mund të ketë arritur kulmin tani për tani, Instituti anglez i Shëndeti Publik pret që rritjet e fundit të rasteve ditore në pjesën veriperëndimore të vendit të pasqyrohen në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar.
Se çfarë do të thotë kjo për spitalet dhe jetën e njerëzve, do të bëhet më e qartë në 4 javët e ardhshme. Po çfarëdo që të bëjë tani kjo valë e re, pikëpamja dominuese në mesin e shkencëtarëve të vjetër është se koronavirusi është këtu për të qëndruar.
Një vlerësim i tillë u përmend edhe në konferencën për mediat që dha të hënën Boris Xhonson. Patrik Valans, këshilltari kryesor shkencor i kreut të ekzekutivit, tha se virusi “do të jetë me ne përgjithmonë”. Nga ana tjetër, profesor Kris Uiti, zyrtari kryesor mjekësor i Anglisë, paralajmëroi se sëmundja e Covid-19 dhe vdekjet prej saj do të na shoqërojnë“për pjesën tjetër të jetës sonë”.
Por çfarë do të thotë të jetosh me koronavirusin? Sian Grifits, profesoreshë në Universitetin Kinez të Hong Kongut, që bashkë-drejtoi hetimin mbi epideminë e SARS-it për llogari të qeverisë sëHong Kongut, tha se kjo kërkon një ekuilibër të ri midis njohjes së ekzistencës së virusit mes nesh, fakti që ai duhet menaxhuar, dhe njohurive që na duhen për t’u rikthyer tek jeta që nuk është e fokusuar tek ky virus.
“Unë nuk mendoj se do të jetojmë në një shoqëri të kufizuar. Ne do të kalojmë në një shoqëri më të kujdesshme, në një shoqëri ku e kuptojmë shkencën dhe procesin, dhe ku kemi mësuar shumë nga traumat që shkaktoi pandemia aktuale”- thotë ajo.
Profesoreshë Deim Xhonson, president i Akademisë së Shkencave Mjekësore, thotë:“Kjo gjë do të thotë se do ketë më shumë vdekje nga koronavirusi, me valët e sezonit dimëror që mund të paraqesin një kërcënim të veçantë. Por të mësosh të jetosh me Covid-19 nuk ka të bëjë me atë sesa vdekje mund të tolerojë shoqëria.
Ne po shohim çdo dimër rritje të numrit të vdekjeve të shkaktuara nga viruset e frymëmarrjes. Dhe në këtë rast nuk jemi duke bërë një vlerësim të numrit të vdekjeve që mund të tolerojmë. Por themi se dëshirojmë që t’i minimizojmë ato vdekje, duke ndërmarrë një fushatë vaksinimi”.
Xhonson thotë që ne nuk do të zgjohemi një ditë dhe do të vendosim papritmas të përballemi me virusin. Procesi tashmë ka filluar, me ndryshime në sjelljet tona në një pandemi, të cilat ka të ngjarë të vazhdojnë edhe shumë më tepër kohë pas heqjes së kufizimeve zyrtare.
“Ajo që duam është të bëjmë gjërat më elementare që na garantojnë një jetë normale, dhe të minimizojmë rrezikun e infektimit, pa pasur nevojë që të përjetojmë këto mbyllje të tmerrshme”- thotë ajo. Higjiena e mirë, puna në distancë, mbajtja e maskës, ajrosja më e mirë, mos shkuarja në punë ose përzierja me njerëzit kur kemi simptoma, çiklizëm sesa marrje transporti publik, shmangie fluturimesh të panevojshme – të gjitha këto dhe më shumë do të luajnë një rol të rëndësishëm në botën e post-Covid, tha ajo.
Programi i vaksinimit është shumë jetik sa i përket kohës kur mund të rikthehemi në një lloj normaliteti të përafërt me atë që kishim dikur. Deri në vjeshtë, shumica e të rriturve do të kenë mundësinë të marrin që të dyja vaksinat.
“Murit mbrojtës i mungojnë disa tulla, dhe këto janë disa grupeve të cënueshme, skeptikët ndaj vaksinave, por kryesisht të rinjtë. Dhe derisa të vaksinohen edhe ata nuk mund të themi le të shohim përpara”. Po çfarë duhet të ndodhë përveç vaksinimit?
Dejvid Hejman, profesor i epidemiologjisë së sëmundjeve infektive në Shkollën e Higjienës dhe Mjekësisë Tropikale në Londër dhe kreu i Qendrës për Sigurinë Globale të Shëndetit në thinj-tankun “Chatham House”, thotë se ne nuk do të mësojmë të jetojmë me virusin derisa të marrim përgjegjësinë për rreziqet, ashtu siç bëjmë me gripin, infeksionet seksualisht të transmetueshme dhe viruse të tjera.
“Thelbi nuk është të thuash se do ta pranojmë këtë apo atë numër vdekjesh. Ne duhet të mësojmë se si çdo qytetar të sigurohet që të mos infektojë veten dhe të tjerët. Por kjo gjë nuk ka qenë e mundur, pasi qeveritë nuk e kanë bërë ende këtë fushatë ndërgjegjësimi”- thotë ai.
Hejman tha se transferimi i përgjegjësisë nga autoritetet tek mbajtja e sigurt e vetes dhe të tjerëve, duhet të kishte filluar më herët. “Kishte një mundësi të artë përpara Krishtlindjeve, kur njerëzve mund t`u tregohej për situatat ku mund të infektoheshin, të themi në një festë të zhvilluar në një ambient të mbyllur, dhe se ata duhet të mos harronin se mund të infektonin edhe anëtarët”- thekson ai.
Ndërkohë Xhorxh Davei Smith, profesor i epidemiologjisë klinike në Universitetin e Bristolit, thotë se njerëzit duhet që të binden se vaksinat kanë një ndikim të madh në reduktimin e rrezikut të prekjes nga një formë e rëndë e Covid-19.
Përshtatur për Tirana Today
burimi: https://www.theguardian.com/world/2021/jun/17/how-do-we-learn-to-live-with-covid
