Ditën që Adolf Hitleri urdhëroi trupat gjermane të pushtonin Bashkimin Sovjetik në orët e para të mëngjesit të 22 qershorit 1941, pra 80 vjet më parë, ai e humbi praktikisht Luftën e Dytë Botërore. Operacioni “Barbarossa”, i pagëzuar për nder të Perandorit Frederiku I, e bëri të pashmangshme disfatën e nazizmit.
Njëherazi ai e çoi luftën në një nivel egërsie të panjohur deri atëherë. Synimi i Rajhut të Tretë nuk ishte të mposhtte armiqtë e tij, por përkundrazi t’i shfaroste ato. Katër vitet e mbetura të konfliktit do të ishin ndër më të përgjakshmit në historinë e njerëzimit, jo vetëm në vijën e frontit, por edhe në pjesën e pasme, pasi në atë kohë nisi edhe vrasja sistematike e hebrenjve evropianë.
Diktatori nazist mendoi se një vend të cilin ai e konsideronte të populluar nga njerëz të dorës së dytë, do të nënshtrohej për disa javë, siç kishte ndodhur me Poloninë, Francën apo Holandën. Nga ana tjetër diktatori sovjetik Josif Stalin, një përbindësh i pamëshirshëm, besonte verbërisht – përkundër informacioneve të vëna në dispozicion të tij – se Gjermania nuk do të thyente Paktin e Mos-sulmimit që kishte nënshkruar para dy vjetësh.
Ushtria e tij, e shkatërruar gjatë spastrimeve të mëdha, ishte tërësisht e papërgatitur. Kostoja në jetë njerëzore e atij gabimi është e pamundur të llogaritet me saktësi. Por as Hitleri nuk i bëri mirë llogaritë me pafundësinë e hapësirës së territorit sovjetik, dhe as kapacitetin industrial të kësaj të fundit, dhe as me qindra mijëra ushtarët që u dërguan si përforcime nga pjesa lindore e vendit.
Historiani ushtarak britanik Entoni Bivor, një nga ekspertët më të mëdhenj të Luftës së Dytë Botërore, u përgjigj thuajse me siguri kur u pyet nëse ishte ky pushtim, ai që vulosi fatin e Gjermanisë. “Po dhe kjo ndodhi për shkak se Hitleri nuk nxori mësime jo vetëm nga disfata e Napoleonit në vitin 1812, por veçanërisht nga lufta Kinë-Japoni e vitit 1937, dhe kjo pavarësisht nga fakti që nacionalisti kinez Çang Kai Shek kishte këshilltarë gjermanë”- shprehet Bivor.
Sipas tij, nëse një ushtri sado e keq-armatosur dhe e stërvitur dobët, ka një hapësirë të madhe toke për t’u tërhequr, atëherë sulmuesi, sado i mirë-trajnuar apo mirë-armatosur, do të humbasë të gjitha avantazhet e tij.
“E vetmja shpresë e Hitlerit për fitore, ishte ta shndërronte pushtimin e Bashkimit Sovjetik në një tjetër luftë civile, duke ndërtuar një ushtri prej 1 milionë ukrainasish dhe njerëzish të tjerë anti-sovjetikë, siç tentoi të bënte. Por Fyhreri nuk pranoi që t’i vendoste sllavët nën uniformat gjermane”- thekson më tej historiani britanik.
Këtë e pranon edhe historiani tjetër britanik Xhonathan Dimblebi në librin e tij të fundit botuar në prill me titull “Barbarossa:Si e humbi Hitleri luftën”.“Pushtimi që Hitleri bëri ndaj Bashkimin Sovjetik ishte operacioni ushtarak më i madh, më i përgjakshëm dhe më barbar në histori. Kur ushtritë e tij arritën në periferi të Moskës, brenda 6 muajsh u zhduk çdo shpresë e Hitlerit për fitore”-thotë ai.
Të gjitha shifrat përreth Operacionit “Barbarossa” janë tronditëse:Në orën 3.15 të mëngjesit me orën e Berlinit, ushtria gjermane nisi një sulm në një front 2.600 kilometra të gjatë, me bashkëpunimin e aleatëve të saj italianë dhe rumunë. Tre milionë ushtarë (148 divizione, 80 për qind e ushtrisë gjermane) morën pjesë në një ofensivë të mbështetur nga 600.000 kuaj dhe 600.000 automjete.
“Mos harroni se pushtimi gjerman ishte në thelb një operacion i varur nga kuajt”- shpjegon historiani amerikan Peter Frishe, profesor në Universitetin e Ilinoisit dhe autor i veprave të njohura si “Jeta dhe vdekja në Rajhun e Tretë”. “Kur dimri i egër rus goditi ushtrinë pushtuese, mbaroi edhe mbështetja tek kuajt”- shprehet ai.
Gjithsesi gjatë javëve të para ishte i shpejtë dhe i pamëshirshëm. Bivor tregon në librin e tij “Lufta e Dytë Botërore”, se një njësi kalorësie ishte krenare që kishte vrarë 200 ushtarë armiq në luftime dhe 13.788 civilë në pjesën e pasme të frontit.
Por me kalimin e kohës rezistenca u bë gjithnjë e më e ashpër, dhe u shtuan sulmet guerile në prapavijë. Brutaliteti i nazistëve shkaktoi një reagim patriotik, por edhe një luftë të dëshpëruar për mbijetesë. Tre milionë të burgosur sovjetikë të luftës vdiqën në duart e nazistëve, nga të cilët 2 milionë vdiqën vetëm në vitin 1941, shumica e tyre nga uria.
Duke pasur parasysh këto tmerre, luftimet ishin thuajse mënyra e vetme për të pasur një shans sado të vogël për të mbijetuar. Në vjeshtë, linjat e furnizimit gjerman filluan që të prishen, pasi dhjetëra mijëra ushtarë, kuaj dhe automjetet e tyre u bllokuan në baltë.
Dimri erdhi teksa ushtarët nuk kishin veshje të përshtatshme për temperaturat siberiane. Kjo pasi Hitleri mendonte se pushtimi do të ishte çështje javësh. Me Operacionin “Barbarossa” shfarosja e hebrenjve evropianë hyri në një fazë të re. Më 31 korrik të vitit 1941, u përhap urdhri i qartë për të zhdukur komunitetet hebreje në Bashkimin Sovjetik, përfshirë gratë dhe fëmijët. Katër njësi të Einsatzgruppen – skuadrat e vdekjes – u vendosën në prapavijë për t’i kryer këto masakra. Deri në Krishtlindjen e vitit 1941, 1 milionë hebrenj ishin vrarë, shumica në Bashkimin Sovjetik.
Burimi i lajmit: https://marketresearchtelecast.com/operation-barbarossa-the-day-hitler-lost-world-war-ii/79331
Përshtatur nga TIRANA TODAY