Në burgun e Sanganer-it në Jaipur të Indisë, të burgosurit kanë një strehë ku të fusin kokën, por s’kanë ushqim dhe as para. Në këtë mënyrë, ata duhet të punojnë vetë jashtë dyerve të burgut për të siguruar mbijetesën, shkruan Masuma Ahuja për BBC.
Ata mund punojnë si punëtorë fabrikash, shoferë, madje edhe si mësues të jogës. Ramchand dhe gruaja e tij Sugna, janë të dënuar për vrasje në burgje të Indisë. Por kjo nuk i ka penguar që të vazhdojnë një jetë të “zakonshme”. Rachmand punon si shofer autobusi, kurse Sugna në një fabrikë veshjesh. Burgu i Sanganer-it është bërë shtëpia e tyre.
Ky burg nuk ka rrethoja ose mure, nuk ka roje sigurise, dhe të burgosurit lejohen, madje edhe inkurajohen të dalin në qytet dhe të punojnë çdo ditë. Ky burg i hapur në vitin 1950, është bërë shtëpi e 450 të burgosurve dhe është një ndër 30 institucionet e tilla në rajonin e Rajasthan-it të Indisë.
Të burgosur të tillë ka plot, të cilët thonë se nganjëherë e kanë të vështirë të gjejnë punë për shkak se paragjykohen nga jashtë për shkak të statusit “i/e burgosur”.
Mirëpo, pavarësisht kësaj, ata bëjnë një jetë thuajse normale. Ata mund të blejnë motoçikleta, telefona e televizorë. Ata nuk janë të detyruar të veshin uniformat e burgut dhe jetojnë nëpër shtëpi me pak banorë. Secili i burgosur ka një shtëpi Brenda burgut të Sanganer-it, mirëpo, shpenzimet e jetesës ata duhet t’i sigurojnë vetë.
Sipas statistikave të burgjeve të Indisë të vitit 2015, prej 419.623 të burgosurish në Indi, 3.789 u mbajtën në burgje të hapura.
