Shkrimtarët janë qenie njerëzore ashtu si edhe ne të tjerët, dhe shpesh ndodh të ketë grindje mes tyre, apo më së paku t’i drejtohen njëri-tjetrit me fjalë të pakëndshme. Më poshtë, po paraqesim një përmbledhje të shkurtër të disa prej përplasjeve më të famshme.
Mark Twain-Jane Austen
Jane Austen kishte kohë që kishte vdekur, kur Mark Twain, në një letër drejtuar një miku shkroi:”Dëshiroj shpesh të kritikoj Jane Austen, por librat e saj me marrosin aq shumë, sa që nuk mundem ta fsheh zemëratën time si lexues, dhe për këtë arsye duhet që të ndalem së lexuari sa herë që filloj. Çdo herë që lexoj romanin “Krenari dhe paragjykim”, dua ta nxjerr nga varri dhe ta qëlloj në kokën me këmbën e saj”
William Faulkner- Ernest Hemingway
William Faulkner kishte një vlerësim veçanërisht të ulët mbi Hemingway:”Shkrimtar pa guxim. S’ka përdorur kurrë një fjalë, që ta ketë detyruar lexuesin të hapë fjalorin”. Dhe Hemingway iu përgjigj:” I ngrati Faulkner. Mendoni vërtet se emocionet të mëdha burojnë nga fjalë e mëdha?”
Truman Capote- Jack Kerouac
Me publikimin e romanit “Në rrugë”, Jack Kerouac shkaktoi zili tek shumë kolegë. Truman Capote, në mënyrë të veçantë, nuk ishte një fans i tij. Ja se çfarë tha ai në një intervistë televizive:”Asnjë nga këta njerëz (të Beat Generation) nuk ka diçka interesante për të thënë, dhe asnjë prej tyre nuk mund të shkruajë, madje edhe Kerouac … E tija nuk është e shkruar, është thjesht diçka e shtypur në makinën e shkrimit.
Gore Vidal-Truman Capote
Truman Capote, autor i romaneve “Mëngjes tek Tifani dhe “Me gjakftohtësi”, ishte një figurë shumë kontradiktore, ndoshta për shkak të tendencës së tij për të goditur hapur shkrimtarët e tjerë gjatë shfaqjeve të tij televizive. Sigurisht që nuk i pëlqente Gore Vidal-it, që në një rast e përshkroi atë si “një shtëpiak nga Kansasi plot me paragjykime” dhe shtoi:E urrej Capote, siç mund të urrehet një kafshë. Një kafshë e ndyrë, që ka nuk ka gjetur mënyrën për të hyrë në shtëpi”.
Harold Bloom- J.K.Rowling
Mirëkuptojemi Harold Bloom:merret me kritikë letrare, ndaj kritikat janë puna e tij. Por ai me siguri nuk ka thënë shumë gjëra pozitive për shkrimtaren e mirënjohur britanike J.K.Rowling:”Si mund të lexosh “Harry Potter dhe guri filozofal”? Pse, për shkak se shumë shpejt të fillosh do të thotë ndoshta edhe ta përfundosh së lexuari atë? Pse ta lexosh? Me sa duket, nëse nuk mund të bindeni për të lexuar ndonjë gjë më të mirë, Rowling mund të jetë një zgjidhje shumë e mirë”.
Virginia Woolf-James Joyce
Nëse keni provuar të lexoni “Uliksin” e Joyce dhe keni hequr dorë shpejt, jeni në shoqëri të mirë. Virginia Woolf ka thënë:”Uliksi është vepra e pështirë e një studenti të neveritshëm, që shtyp puçrrat e veta”.
Henry James- H.G.Wells
Shkrimtarët Henry James dhe H.G. Wells, kanë patur në përgjithësi marrëdhënie miqësore. Por në një moment, gjërat u ndërlikuan disi… Wells shkroi një roman që tallej me stilin e James, i cili e etiketoi më pas veprën e Wells të “turbullt e të shfrenuar”. Ata filluan t’i dërgonin letra njëri-tjetrit, dhe Wells përfundoi duke thënë se stili i shkrimit të James: “Është si një kishë e ndriçuar por pa asnjë njeri brenda që të mund të tërheqë vëmendjen, me çdo dritë dhe linjë që synon direkt altarin kryesor. Dhe mbi altar, gjendjet një kotele e ngordhur, një lëvozhgë veze dhe pak shpargull… Është një Leviatan që rimbledh guralecë. Është një hipopotam i mrekullueshëm, por mjerisht i prirur që me çdo kusht, madje edhe në kurriz të dinjitetit të tij, të mbledhë një bizele që ka përfunduar në një cep të strofullës së tij.
Përshtati për Tirana Today, Alket Goce
