Një inskenim për të fshehur vrasjen dhe fshehjen e kufomës së vajzës së saj, Elena Del Pozzo që ende nuk kishte mbushur pesë vjeç. Një krim, origjina e të cilit do të ishte xhelozia. Kur Martina Patti, 24 vjeç, u kthye dje në mëngjes në shtëpinë e saj në Mascalucia, një qytet në shpatet e Etna, versioni i saj i fakteve që nuk i kishin bindur hetuesit që në momentin e parë u shemb plotësisht. “Babi, më jep çelësat”, tha ajo. Pak minuta më vonë, britmat e saj të dhimbjes paralajmëruan fundin më tragjik.
“Unë e vrava”, u tha ajo karabinierëve të komandës provinciale të Katanias, ndërsa një helikopter kontrolloi zonën. Pas tridhjetë minutash, ajo u shoqërua sërish nga karabinierët për të treguar vendin, vetëm dyqind metra larg, ku pasi e kishte goditur me thikë fëmijën në qafë dhe në shpatulla, do ta varroste vetë trupin.
Kush e di se çfarë po mendonte nëna e Elenës së vogël kur, pasi kreu krimin, u tregoi karabinierëve një histori totalisht të sajuar. “Tre persona me kapuç ma kanë rrëmbyer nga krahët në dalje të kopshtit në via Piave në Piano Tremestieri”, tha ajo gjatë denoncimit të zhdukjes. Por kamerat video të vëzhgimit të institutit dhe të shtëpive në fshatin Etna, e kanë mohuar menjëherë. Nuk kishte njerëz të armatosur në atë që është një rrugë qendrore mesatarisht e frekuentuar, dhe ku makinat rreshtohen dyfish në daljen e fëmijëve nga kopshti.
Martina do të kishte dashur të fajësonte burrin e saj, duke u thënë karabinierëve se ata e kishin rrëmbyer vajzën e saj për t’u hakmarrë për një grabitje në një dyqan bizhuterish që dyshohet se ishte kryer nga bashkëshorti i saj, Alessandro Del Pozzo, i cili u arrestua më 15 tetor 2020 pikërisht për këtë. Arsyeja? Ai u shpall i pafajshëm, në shtator 2021.
Të dy prindërit kishin hyrë në marrëdhënie të reja. Dhe sipas hetimeve të para, nëna e re do ta kishte kryer krimin nga një formë xhelozie ndaj partneres të Alessandros, e cila mund të ishte dashuruar aq shumë me Elenën e vogël.
Fqinjët që e njohin familjen prej 47 vitesh, thonë se së fundmi fëmijën e kishin parë vetëm me njërin nga prindërit, ose me nënën, ose me babanë: “Kishim kohë që nuk i kishim parë të gjithë bashkë. Ata dukeshin të qetë edhe nëse nuk e dini se çfarë fshihet në disa dinamika familjare”. Enzo Caracè, fqinji më i afërt i shtëpisë së Patti, është me sëmundje të zemrës, për Elenën e vogël ishte bërë si daje: “Luanim nga rrjeti që na ndan shtëpitë, i pëlqente të bisedonte, ishte bukur”, thotë ai.
Kur u gjet trupi i vogëlushes, britmat e dhimbjes së familjarëve u bënë të papërmbajtshme: “Ishte e çmendur, e ka rrahur vogëlushen”, u tha kameramanëve prezent tezja e saj.
Burimi i lajmit: palermo.repubblica.it. Përshtatur nga Tirana Today
