Në fillim të vitit 2013, ish-kryeministri i ndjerë i Japonisë Shinzo Abe nisi një eksperiment madhështor të krijuar për të tronditur ekonominë e Japonisë nga stanjacioni për dekada. I njohur si “Abenomics”, ai përfshinte tre të ashtëquajturat shigjeta: stimul masiv monetar, rritje të shpenzimeve qeveritare dhe reforma të rëndësishme ekonomike.
“Abenomics” ishte në terma shumë të thjeshtë, një strategji për t’u përpjekur dhe për të stimuluar rritjen. Pra, vendosni shpenzime masive në ekonomi, blini bono qeveritare, zbatoni gjithashtu reforma ekonomike”.
“Ishte një mënyrë për t’u përpjekur për të gjetur punësim masiv, për t’i bërë njerëzit më të pasur në mënyrë që ata të mund të shpenzonin më shumë para, dhe thjesht të përpiqeshin të bënin ekonominë në rritje”.
“Gjatë mandatit të tij të kryeministrit, ju e patë Bankën e Japonisë duke i shtyrë normat e interesit në një territor negativ”, tha Anna Stewart, duke shtuar se një lëvizje e tillë ishte jashtëzakonisht jokonvencionale në atë kohë e kombinuar me “lehtësim të madh sasior”.
Që atëherë, një lëvizje e tillë është bërë shumë më konvencionale, veçanërisht në vitet e fundit që nga pandemia me të gjitha llojet e bankave qendrore në mbarë botën – Rezerva Federale e SHBA, BQE, Banka e Anglisë – të gjitha duke bërë lëvizje të ngjashme, shtoi ajo.
“Abenomics” ishte gjithashtu i suksesshëm – të paktën për vitet e para, sipas ekspertëve, vuri në dukje Stewart. “Kritikët do të thonin se jo të tre shigjetat u arritën plotësisht dhe si rezultat i kësaj, suksesi për fat të keq ishte i kufizuar.”
“Problemi për Japoninë ishte se si t’i jepte fund politikës monetare shumë të lirshme, dhe gjithashtu disa nga çështjet strukturore, veçanërisht me një fuqi punëtore në plakje”, shtoi Stewart.
Burimi i lajmit: CNN. Përshtatur nga Tirana Today
