Përfundimi i vizitës së Rijadit e Presidentit të SHBA Donald Trump me një marrëveshje armatimesh “110 miliardësh” është si rezultat i një tensioni të rrezikshëm që po përjetohet mes dy fuqive më të mëdha të “Gjirit të Basras”, Arabisë Saudite dhe Iranit.
Edhe lufta civile e cila po përjetohet në Jemen është pasqyrimi i këtij tensioni në “Krizën Katar”. Dhe tensionet sigurojnë rrjedhjen e miliarda dollarëve në monopolet e armëve.
“Kriza Katar” u nxor mes partneritetit Arabia Saudite-Emiratet e Bashkuara Arabe, menjëherë pas vizitës së Trump.
Ky partneritet u kthye në një koalicion të gjerë arab me përfshirjen e Bahrejnit dhe Egjiptit. “Kriza Katar”, është kriza më e madhe diplomatike e ndodhur në Gjirin Persik që pas luftës së Irakut në vitin 1991.
Menjëherë Rijadi, Egjipti dhe Presidenti i SHBA-ve Trump, e akuzuan Katarin për “mbështetje të terrorizmit”. Se sa trilluese janë akuzat, duket qartë nga shpallja ‘terrorist’ të “Vëllezërve Myslimanë” të cilët vetë janë viktimë e një padrejtësie të terrorit shtetëror në Egjipt.
Prodhimi i cilës mendje ishte shpallja terroriste e “Vëllezërve Myslimanë” të cilët nuk aplikuan dhunë pavarësisht shtypjes dhe tiranisë që pësuan? Me dhjetëra mijëra prej tyre u arrestuan padrejtësisht, me mijëra të tjerë u vranë nëpër sheshe, sikur këto të mos mjaftonin, vetë presidenti i ligjshëm i zgjedhur në mënyrë demokratike u rrëzua me një puç ushtarak dhe u fut në burg.
Pjesa më e çuditshme e këtij absurdi është vendi që Katari zë mes aleatëve më të mirë të SHBA-ve në rajon. Nga ana tjetër, Katari në “Këshillin e Bashkëpunimit të vendeve të Gjirit” është aleate me Arabinë Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe, Bahrejnin, Kuvajtin dhe Omanin.
Këto vende të gjitha njëkohësisht janë edhe aleate të SHBA-ve. Kjo do të thotë se Katari u godit nga brenda me “hanxharin aleat”.
Ndjenja e sigurisë mes vendeve të Gjirit me “Krizën Katar” mori një goditje të rëndë sa nuk do të shuhet për një kohë të shkurtër. Kriza e Katarit mund të shuhet në rrugë diplomatike, por efekti si element helmues i marrëdhënieve mes anëtarëve të “Këshilli Bashkëpunimit mes vendeve të Gjirit” do të vazhdojë.
Një tjetër çudi është edhe lajmi që Katari bëri marrëveshje ushtarake dhe stërvitje të përbashkët detare me SHBA-në, ndërkohë që është nën sanksionet e aleatëve të saj.
Presidenti Trump po sillet si një tregtar i pangopur që përpiqet të ziejë Katarin duke përdorur “kërcënimin Rijad” dhe Rijadin duke përdorur “kërcënimin Iran”.
Aleatët e SHBA, përfshirë këtu “Bashkimin Evropian” dhe “NATO”, tashmë nuk kanë më besim tek Washingtoni. Vendet e BE-së dhe Gjirit Persik tanimë e dinë se dora energjike e Trump është duke lëvizur në thesaret e tyre.
Gazeta Yeni Safak/ Abdullah Muradoglu