“Ne u dhamë të gjithëve shumë buzëqeshje, por sonte tifozët ishin të pabesueshëm. Mendoj se ishin fantastikë, ata na drejtuan, veçanërisht në kohën shtesë, dhe ne arritëm të gjenim golin e fitores.”
Këto ishin fjalët e Jordan Hendersonit, duke iu referuar faktorit Uembli që ndihmoi lojtarët e Anglisë të kalonin pengesën e fundit dhe të hynin në një finale tjetër pas 55 vitesh. Më në fund!
Henderson është një lojtar që di gjithçka mbi efektin që tifozeria vendase mund të ketë tek një ekip. Skuadra e tij e Liverpulit, për shembull, me siguri kurrë nuk do ta kishte përmbysur atë 3-0 kundër Barcelonës në gjysmëfinale në 2019-ën pa Anfieldin elektrizues.
Dallimi me Anfieldin është se ekziston një themel besimi i ndërtuar nga vite përpjekjesh të paepura. Për Anglinë, siç tha Gareth Southgate përpara triumfit të tyre në gjysmëfinale ndaj Danimarkës, Uenbli i ri, ku Anglia luajti për herë të parë në 2007-ën, nuk e ka një histori të tillë. “Uembli ka një histori të shkëlqyera, sigurisht, por për ata prej nesh që janë në një farë moshe, shumë nga kujtimet lidhen me stadiumin e vjetër,” tha ai.
Thirrja e Southgate ishte të krijojnë “momente ikonë” të reja nën harkun e stadiumit të ri, një kërkesë e mirëpritur nga një ekip që ka filluar të shkruajë një kapitull të ri nën trajnerin e tyre jashtëzakonisht të zgjuar, të sigurt dhe me mendimin për të ecur përpara. Në këtë kuptim, ekipi dhe stadiumi kanë një mision të përbashkët për të bërë histori në këtë turne, ashtu siç ekipi i mëparshëm anglez bëri nën hijen “Kullat e Vjetra Binjake” në 1966.
Tifozeria vendase luajti pjesën e saj kundër Gjermanisë në raundin e 1/8-ave dhe të mërkurën në mbrëmje – me 64,547 veta në Uembli – ia dolën përsëri kësaj rradhe për të kapur një finale kundër Italisë në një arenë ku Anglia ka fituar 13 nga 15 ndeshjet e fundit.
Dhe tani për Italinë. “Një finale. Në shtëpi. Po, çfarë ndjesie,” tha Kane pas ndeshjes me danezët. Historia ka ndodhur që të tregojë se një finale në shtëpi nuk është gjithmonë një ndjenjë e mirë. Franca humbi një të tillë pesë vjet më parë, Portugalia një tjetër në 2004-ën, e mundur nga Greqia. Vetëm dy herë më parë një komb ka fituar një Europian në shtëpi: Spanja në 1964-ën, Franca në 1984-ën. Por kjo është Anglia e një brezi të ri, një Angli e re dhe një histori e re. /Tirana Today
