Nga Omar Zahzah* “Al Jazeera”
Në vitin 1984, intelektuali palestinezo-amerikan dhe Profesor i Universitetit të Kolumbias, Eduard Said argumentoi shkëlqyeshëm se palestinezëve u mohohet “e drejta për të rrëfyer”.
Më shumë se 30 vjet më vonë, në vitin 2020, Maha Nassar, një profesor i asociuar palestinezo-amerikan në Universitetin e Arizonës, analizoi pjesët e opinioneve të botuara në dy gazeta – The New York Times dhe The Washington Post – dhe dy revista javore – The New Republic dhe The Nation – gjatë një periudhe 50-vjeçare, nga 1970 në 2019. Ndoshta nuk është për t’u habitur, por ai zbuloi se “komitetet editoriale dhe kolumnistët duket se ishin mjaft të zënë duke folur për palestinezët, shpesh në mënyra denigruese dhe madje raciste – por prapë nuk u cilësua e nevojshme të dëgjohej diçka nga vetë palestinezët”.
Studimi i Nassar-it, si shumë të tjerë para tij, tregon qartë se më shumë se tre dekada pas botimit të esesë historike të Said-it, përjashtimi i zërave palestinezë nga rrëfimet kryesore të medias në Perëndim dhe përpjekjet për të zhdukur njerëzinë tek palestinezët ose për të “fshehur” krimet e Izraelit kundër tyre vazhdojnë pa u ndalur.
Mjerisht, megjithatë, kjo status quo e padrejtë jo vetëm që ka mbetur e pandryshuar që kur Said-i e solli në qendër të vëmendjes, por është përkeqësuar.
Në vitet e fundit, media sociale është bërë një vijë shpëtimi për shumë njerëz që duan të rrisin ndërgjegjësimin për shkaqet dhe betejat e injoruara ose të minuara nga mediat kryesore.
Prapë, kompanitë e teknologjisë tani po punojnë në mënyrë aktive për të ndaluar zërat palestinezë nga platformat e tyre, duke zgjeruar kështu anulimin dhe censurimin e koordinuar të palestinezëve në mediat sociale.
Në prill, për shembull, Zoom, Facebook dhe Youtube bllokuan ngjarjen akademike në internet “Rrëfimet e kujt? Cila liri fjale për Palestinën?” sponsorizuar nga: programi i studimeve mbi Etnitë Arabe dhe Myslimane dhe Diaspora (AMED) Universiteti Shtetëror i San Franciskos, Këshilli i Shoqatave të Fakulteteve të UC (CUFCA) dhe Instituti i Kërkimeve të Shkencave Humane të Universitetit të Kalifornisë (UCHRI).
Ngjarja do të përfshinte aktivistë anti-aparteid nga e gjithë bota, duke përfshirë ikonën e rezistencës palestineze Leila Khaled dhe ish-udhëheqësin ushtarak të Afrikës së Jugut Ronnie Kasrils.
Kjo ngjarje ishte në fakt përsëritja e një leksioni të hapur të bashkëorganizuar nga Dr. Rabab Ibrahim Abudulhadi (Studime AMED) dhe Dr. Tomomi Kinukawa (Studime për Gratë dhe Gjininë) nga Universiteti Shtetëror i San Franciskos që Zoom-i fillimisht e censuroi në Shtator 2020. Pastaj, si tani, Zoom dhe kompani të tjera të mediave sociale kanë deklaruar se ata kanë vendosur të bllokojnë ngjarjen nga platformat e tyre për shkak të pjesëmarrjes së planifikuar të Leila Khaled. Ata dhanë si shkak faktin se Khaled është e lidhur me Frontin Popullor për Çlirimin e Palestinës (PFLP), një “organizatë e dizenjuar terroriste nga SH.B.A.” dhe për rrjedhojë lejimi i zhvillimit të ngjarjes do të ishte në kundërshtim me ligjet e SHBA-së që ndalojnë mbështetjen materiale të terrorizmit.
Siç është thënë vazhdimisht nga ekspertë të shumtë ligjorë, argumenti i paraqitur nga kompanitë e mediave sociale është pa bazë. Jo vetëm që injoron të gjithë precedentët përkatës ligjorë dhe referon në mënyrë të rreme shkeljet e ligjit të SHBA-së, por gjithashtu paraqet një sulm ndaj lirisë akademike.
Në të vërtetë, në një letër të hapur drejtuesve të Zoom botuar në tetor të vitit të kaluar, ekspertë nga Palestine Legal and organizata të tjera ligjore theksojnë që censura e Zoom për ngjarjen AMED përbën “një sulm të rrezikshëm ndaj fjalës së lirë dhe lirisë Akademike dhe një abuzim me kontratat me sistemet tona universitare publike.” Ata shtuan se “statusi i [Zoom] si një shërbim thelbësor publik nuk u jep fuqi vetoje mbi përmbajtjen e klasave kombëtare dhe ngjarjeve publike. ”
Sidoqoftë, këto paralajmërime kanë shkuar pa vëmendje, me Zoom dhe kompani të tjera të mediave sociale plotësisht në injorim të kritikave në rritje të politikave të tyre partizane dhe në rritje të përpjekjeve të tyre për të censuruar ligjërimin palestinez në platformat e tyre.
Në prill, pasi Zoom refuzoi të priste “Narrativat e kujt?” si event për të dytën herë – pas presionit nga një aplikacion i qeverisë Izraelite dhe disa organizatave të djathta Sioniste – Facebook jo vetëm që hoqi postimet reklamuese në lidhje me ngjarjen, por gjithashtu fshiu faqen e kurrikulës AMED nga platforma e vet në tërësinë e saj, duke fshirë në mënyrë efektive një arkiv të gjerë bisedimesh, diskutimesh dhe dokumentesh mbi luftën çlirimtare palestineze dhe marrëdhëniet e saj me lëvizjet për liri në të gjithë botën. Këto materiale janë shpërndarë dhe arkivuar qëllimisht në Facebook për akademikët, aktivistët, organizatorët dhe komunitetin në përgjithësi për të qenë në gjendje të bashkëveprojnë me to falas dhe pa kufizime.
Në vazhdën e përpjekjeve të përsëritura të Zoom për të gjykuar se çfarë është dhe çfarë nuk është ligjërim i pranueshëm në akademi, fshirja e faqes AMED nga Facebook ka sqaruar mënyrën e funksionimit të ‘Big Tech’ kur bëhet fjalë për konfliktin Izrael-Palestinë: censurimin e materialit në lidhje me luftën palestineze me kërkesë të Izraelit dhe injoron çdo kritikë ndaj këtyre veprimeve të paligjshme dhe të padrejta.
***
Faqja në Facebook e Studimeve AMED nuk është rihapur. Por siç vunë re me të drejtë organizatorët e ngjarjes, problemi nuk është vetëm censura nga ‘Big Tech’: pas censurës së ngjarjes AMED, zyrtarët e universitetit refuzuan të ofrojnë platforma alternative për eventin.
Dhe goditja ndaj zërave palestinezë në mediat sociale shtrihet përtej akademisë. Në ditët e fundit, shumë njerëz që dokumentojnë dhunën e kolonëve izraelitë dhe shtetit kundër familjeve palestineze në lagjen e pushtuar të Sheik Jarrah në Jeruzalemin Lindor kanë raportuar se Facebook, Tëitter dhe Instagram (në pronësi të Facebook) kanë “censuruar sistematikisht” postimet e tyre.
Por nuk duhet të dorëzohemi. Përkundër përpjekjeve të kompanive të mediave sociale dhe organizatave të medias për të censuruar palestinezët, ata që me të vërtetë besojnë në barazi, drejtësi dhe liri duhet të vazhdojnë të mbështesin dhe të amplifikojnë thirrjet për të shpëtuar Sheikh Jarrah-n, të ndalojnë zgjerimin e vendbanimeve të paligjshme izraelite, duke i dhënë fund të gjitha fondeve ushtarake për Izraelin dhe t’i japë fund pushtimit izraelit të tokave palestineze dhe diskriminimit të sanksionuar nga shteti kundër palestinezëve. Ne gjithashtu duhet të mbështesim lëvizjen e bojkotit, zhvendosjes dhe sanksioneve (BDS), derisa Izraeli të pranojë t’i japë fund përgjithmonë praktikave të tij koloniale dhe aparteidit. Organizatat e mediave dhe kompanitë e mediave sociale mund të përpiqen të kontrollojnë dhe shtrembërojnë narrativat rreth Palestinës, por ato nuk mund ta fshehin përgjithmonë të vërtetën dhe të censurojnë kërkesat e drejta të Palestinezëve për drejtësi.
Kjo nuk do të thotë që ne nuk duhet të përpiqemi të ekspozojmë praktikat joetike dhe të paligjshme të këtyre kompanive dhe organizatave. Ne duhet të luftojmë censurën e synuar të platformave që bëjnë jehonë dhe përforcon shtypjen e vazhdueshme strukturore të palestinezëve nga shteti izraelit dhe shfarosjen sistematike të zërave palestinezë. Duke u përfshirë në një sjellje të tillë, kompanitë e mediave sociale po praktikojnë aparteidin digjital. Ne nuk mund të rrimë duarkryq. Tani më shumë se kurrë, ne duhet të vazhdojmë të ekspozojmë dhe t’i rezistojmë kësaj censure diskriminuese si pjesë e luftës më të gjerë për lirinë dhe çlirimin palestinez.
Përkthyer me shkurtime nga Totila Kotorri për Tirana Today
-Pikëpamjet e shprehura në këtë artikull janë të autorit dhe nuk pasqyrojnë domosdoshmërisht qëndrimin editorial të Al Jazeera.-
*Omar Zahzah është Koordinatori i Edukimit dhe Mbrojtjes së Dëshmitarëve të Parë të Palestinës, si dhe anëtar i Fushatës Amerikane për Bojkotin Kulturor dhe Akademik të Izraelit (USACBI) dhe Lëvizjes Rinore Palestineze (PYM.) nga Universiteti i Los Angeles (UCLA)
Burimi: https://www.aljazeera.com/opinions/2021/5/13/social-media-companies-are-trying-to-silence-palestinian-voices
