Nga Edward Lucas “Center for European Policy Analysis”/ Muajin që shkoi, Suedia dhe Letonia u bënë me qeveri të reja, pas shumë javë negociatash, pas zgjedhjeve që nuk prodhuan një fitues të qartë. Në Britani, mbretëron ngërçi politik, teksa afron afati i fundit për një marrëveshje mbi Brexit.
Franca dhe Italia, vazhdojnë të zihen mes tyre mbi çështjen e emigrantëve. Gjermania është në tranzicion, ndërsa figura titanike e Angela Merkeli po del nga skena politike, për t’i lënë vendin Anegret Kramp-Karrenbauer, e panjohur dhe kryesisht e paprovuar. Në Uashington, qeveria amerikane sapo i dha fund një mbyllje rekord të qeverisë amerikane.
Armiqtë e demokracive në Rusi, Kinë dhe në vende të tjera, po fërkojnë duart. Konfuzioni, vonesat dhe trazirat, janë vërtet të kushtueshme. Por ato janë gjithashtu edhe një shenjë shëndeti. Ato përgënjeshtrojnë njërin nga argumentet kryesore të kampit anti-perëndimor:se gjithçka manipulohet nga interesa e fuqishme të korporatave dhe aleateve në institucionet shtetërore. Nga ajo pikëpmje, politikat demokratike, janë thjeshte një teatër i pakuptimtë. Ndonjë ndryshim politik ose ekonomik që mund të prekte vërtet interesat e të pasurve dhe të fuqishmëve, nuk do të hyjë asnjëherë në agjendë.
Po të ishte i vërtetë, ky do të qe një argument i fuqishëm. Por mjeshtrat e prapaaskenës, po bëjnë një punë shumë të keqe në drejtimin e botës, sipas agjendës së tyre sekrete. Ata nuk kanë arritur të parandalojnë një luftë të dëmshme tregtare, midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës.
Ata kanë dështuar të ndalojnë Brexit-, që edhe në rastin më të mirë do të jetë përçarës dhe i kushtueshëm në aspektin praktik (përfitimet, nëse ka të tilla, në aspektin e krenarisë kombëtare dhe sovranitetit, ka të ngjarë të jenë të pandjeshme). Historia e trazuar e euros, vështirë se sugjeron që Rotçajlldët apo organizatorët e tjerë financiarë, te kenë qenë duke projektuar
Skenën, apo shkruar skenarin.
Me pak fjalë, nëse këto manipulatorë të prapaskenës nëse ekzistojnë, janë aq të paaftë, sa të mos jenë të rëndësishëm. Paparashikueshmëria e politikës perëndimore, është një shenjë e vitalitetit dhe e shëndetit. Ajo gjithashtu kontraston, me mënyrën e kundërt sesi funksionojnë gjërat në Rusi.
Përballë kësaj, sistemi politik i Rusisë duket shumë i ngjashëm me atë të çdo vendi evropian. Ka zgjedhje lokale dhe rajonale, të kontestuara nga partitë politike. Sistemi gjyqësor funksionon, si një shtyllë paralele e sistemit politik. Ka një kushtetutë që dikton rregullat e lojës. Rusia, është nënshkruese e të gjitha konventave kryesore ndërkombëtare për të drejtat e njeriut.
Por ky sistem është i gënjeshtërt. Krizat politike, nuk ndodhin për shkak të presioneve nga votuesit, por për shkak se politikanët kryesorë (dhe zakonisht vetëm një politikan, i quajtur Vladimir Putin) kanë ndryshuar mendje.
Institucionet politike në Rusi (ashtu si ato në Kinë) janë ose dekorative, ose nuk ekzistojnë si pjesë autonome të sistemit, por për të zbatuar vendimet e marra dikut tjetër. Këto marrëveshje duken korrekte, por janë sërish një farsë. Mungojnë kontrollet dhe balancat e një sistemi të vërtetë politik.
Gabimet kanë prirjen të jenë të mëdha. Shoqëritë e hapura dhe disi të rrëmujshme kanë shumë përparësi, por një dobësi e madhe:sigurinë kombëtare. Vendimet e vështira vonohen. Përgjigjet fleksibile dhe të shpejta ndaj kërcënimeve, bien pre e kufizime ligjore, etike dhe normative. Udhëheqësit autoritarë, janë kryesisht të pashqetësuar nga detaje të tilla. Për ta rëndësi ka nxehja e konkurrencës gjeopolitike.
Shqetësimet për mbrojtjen e demokracisë nuk janë të reja. Filozofi Karl Popper botoi librin “Shoqëria e hapur dhe armiqtë e saj” në vitin 1945, duke dërrmuar alternativën marksiste të demokracisë liberale. Por epoka e përplasjes së mprehtë ideologjike, është zhdukur prej kohësh. Markat e buta kineze dhe ruse të autoritarizmit, janë sot janë rreziqe më të fuqishme. Në një epokë të sulmeve “hibride”, të cilat kombinojnë taktika të tilla si sulmet kibernetike, paratë e pista, dezinformimin dhe dhunën, ne kemi nevojë për një tjetër Poper – dhe sa më shpejt që të jetë e mundur./ Përshtati për Tirana Today, Alket Goce
