Sëmundja e veshkave mund të çojë në mosfunksionimin e tyre, megjithatë trupi ynë na paralajmëron në të tilla raste.
Kështu, një nga simptomat që tregon se veshkat janë dëmtuar, është shfaqja e gjakut në urinë, lodhja konstante, nyjat e ënjtura, humbja e frymës dhe krupa.
Tensioni i lartë i gjakut, ngritja e nivelit të kolesterinës, diabeti dhe gurët në veshka mund të shkaktojnë dështimin e veshkave me kalimin e kohës.
Ndihma mjekësore është e nevojshme për trajtimin e sëmundjes kronike, por kjo gjendje mund të çojë deri në vdekje me shkatërrimin e sistemit kardiovaskular dhe me shtimin e rrezikut nga sulmi në zemër.
Kështu, kontrolli i ndryshimit të urinës është forma më e mirë për të zbuluar në kohë sëmundjen e veshkave.
Prandaj, nëse ju konstatoni se urinoni më shpesh, urina ka ngjyrë më të errët dhe aromë të pakëndshme, atëherë duhet të shkoni menjëherë te mjeku.
Numri i të sëmurëve nga sëmundjet e rënda të veshkave dukshëm është shtuar në dhjetë vjetët e kaluar, më së shumti i sulmon personat midis moshës 65 dhe 74 vjeç dhe më shpesh meshkujt sesa femrat.
Trajtimi i mosfunksionimit të veshkave
Parandalimi është gjithmonë objektivi në rastin e mosfunksionimit të veshkave. Sëmundjet kronike siç janë hipertensioni dhe diabeti janë shkatërruese sepse dëmtojnë veshkat dhe organe të tjera. Kontrolli gjatë gjithë jetës është shumë i rëndësishëm për të mbajtur nivelin e sheqerit në gjak dhe tensionin brenda niveleve normale. Trajtimet specifike varen nga sëmundja që qëndron në themel. Pasi mosfunksionimi i veshkave të jetë i pranishëm objektivi është të parandalohet keqësimi i mëtejshëm i funksionimit të veshkave në qoftë se kjo situatë injorohet veshkat do të arrijnë deri në mosfunksionim të plotë por në qoftë se sëmundjet e përmendura më sipër do të luftohen në mënyrë agresive, mund të ruhet funksionimi i veshkave megjithëse jo gjithmonë mund të përmirësohet.
Dieta
Dieta është një konsideratë e rëndësishme lidhur me funksionimin e veshkave. Konsultimi me një dietolog mund të jetë i dobishëm për të kuptuar se cilat ushqime mund të jenë të përshtatshme. Meqenëse veshkat nuk munden që ta largojnë ujin e tepërt, kripën ose potasin me lehtësi, këto mund të duhet të përdoren në sasi të kufizuara.
Fosfori është një kimikat i harruar që shoqërohet me metabolizmin e kalciumit dhe mund të rritet në rastin e mosfunksionimit të veshkave. Fosfori i tepërt mund ta largojë kalciumin nga kockat dhe të shkaktojë osteoporozë dhe fraktura. Ushqimet me përmbajtje të lartë fosfori janë qumështi, djathi, arrat dhe koka kola.
Medikamentet
Medikamentet përdoren për të ndihmuar në kontrollin e disa problemeve që shoqërojnë mosfunksionimin e veshkave.
-Medikamentet që ulin nivelin e fosforit (karbonati i kalciumit, calcitriol, sevelemaer).
-Medikamente që stimulojnë prodhimin e qelizave të kuqe të gjakut (erithropoietin, darbepoetin).
-Medikamente për prodhimin e qelizave të kuqe të gjakut (plotësues me hekur).
-Medikamente për presionin e gjakut.
-Vitaminat.
Në rastin kur veshkat nuk funksionojnë alternativat kufizohen vetëm në dializë ose në zëvendësimin e veshkës nëpërmjet transplantimit.
Dializa
Dializa pastron trupin nga mbeturinat me anë të përdorimit të sistemeve të filtrimit. Ka dy lloje dialize:
1. Hemodializë.
2. Dializë peritoneale.
Transplantimi i veshkave
Në qoftë se mosfunksionimi i veshkave ndodh dhe është i pakthyeshëm, transplantimi i veshkës është një alternativë kundrejt dializës. Në qoftë se pacienti është një kandidat i përshtatshëm, mjeku do të kontaktojë me një qendër të dhurimit të organeve.
Disa herë, pjesëtarët e familjes kanë lloje të pajtueshme të indeve dhe në qoftë se janë të gatshëm mund të dhurojnë një veshkë.
Ndërsa transplantimet e veshkave po bëhen gjithnjë e më shumë një rutinë, ato kanë edhe rreziqet e tyre. Pacienti do të nevojitet të marrë medikamente kundër reaksionit të cilat e reduktojnë aftësinë e sistemit imunitar për të luftuar infeksionin. Trupi mund të përpiqet ta refuzojë veshkën e transplantuar ose ajo mund të mos funksionojë siç duhet. Si edhe në çdo operacion tjetër, rreziku i hemorragjisë dhe i infeksioneve mbetet i pranishëm.
Transplantimet e veshkave mund të ofrojnë një cilësi më të mirë të jetës se sa dializa. Pas një viti 95% e veshkave të transplantuara funksionojnë dhe pas pesë vjetësh 80% të tyre. Duket që sa më gjatë një person të trajtohet me dializë, aq më e shkurtër është jeta e veshkës së transplantuar. Në qoftë se veshka e transplantuar nuk funksionon, alternativa është një tjetër transplantim ose rikthim në dializë.
