Teksa dekorimi nga Presidenti do të ishte nder për këdo, ndodh edhe që një personalitet të kërkojë kthimin e dekoratës.
Bëhet fjalë për publicistin Ilir Demalia, i cili i është drejtuar presidentit Meta me anë të në letre të hapur, ku kërkon që të shfuqizojë vendimin e pesë viteve më parë nga ana e Presidentit të Shqipërisë (të asaj kohe), që i akordonte atij Medaljen e Artë të Shqiponjës.
“Absurditeti tjetër që ndodh në Shqipëri, është se janë dekoruar në të njëjtën kohë edhe kriminelët dhe viktimat me të njëjtën dekoratë, persekutorët dhe të persekutuarit, spiunët dhe të spiunuarit dhe gjatë ceremonisë së dekorimeve shtrëngojnë duart si bashkëvuajtës e bashkëfajtorë, por ndahen në demagogjinë e tribunave”, shkruan Demalia, i cili bashkë me kërkesën, dorëzon edhe urdhrin, edhe dekoratën.
Në 15 maj të vitit 2012, Presidenti Bamir Topi i akordon “Medaljen e Artë të Shqiponjës” me motivacionin: “Për kurajën civile të treguar në pjesëmarrjen e ambasadave më 2 korrik 1990, akt që tronditi thellë regjimin komunist; për mbështetjen e pareshtur të zhvillimeve demokratike në Shqipëri”.
Letra e hapur:
Shkëlqesisë së tij, Ilir Meta
President i Republikës së Shqipërisë Tiranë, Shqipëri
I nderuar Z. President!
Raporti me të vërtetën dhe modelet që krijohen në historinë e një populli tregojnë edhe shkallën e demokracisë, lirisë dhe rritjes së tij. Gjithmonë e më shumë, dhe në disa aspekte, si raport vlerash dhe vlerësimesh historike, si kulturë dhe zhvillim shoqëror, Shqipëria dhe shoqëria shqiptare po shkojnë banalisht edhe më tatëpjetë se në kohën e regjimit komunist. Vendi dhe shoqëria shqiptare po bëhen edhe më qesharake për ato gjëra, për të cilat në vitin 1990 e bënë atë regjim kriminal objekt barsoletash.
Dekorimet e gjithë këtij postkomunizmi që nga “Flamuri Kombëtar”, më i larti, i dhënë njerëzve për çerek shekulli, e vërtetojnë këtë. Duke ju dhënë këto dekorata, më të lartat, ish-komunistëve me kontribute në shërbim të regjimit diktatorial, të cilët, janë dekoruar në demokraci për “sjelljen e lirisë dhe demokracisë së shqiptarëve dhe përmbysjen e regjimit komunist” tregon shumë se vendi nuk është ndarë nga mendësia komuniste dhe kultura e saj si pushtet.
Me dekorimet pa fund të armatës së realizmit socialist, të artistëve dhe anonimëve pa asnjë kontribut në frymën e lirisë dhe ndërgjegjes qytetare, por në të kundërt një trashëgimi e keqe e regjimit komunist, janë vlerësuar si “Nderi i Kombit” me “Urdhrin e Skënderbeut”, “Nënë Tereza”, “Urdhri i Flamurit”, “Shqiponja e Artë”, e të tjera, pikërisht shërbëtorët e regjimit komunist që po shiten si modele të lirisë e demokracisë dhe vlerave kulturore në postkomunizëm.
Shqipëria është i vetmi vend që njeriu duhet të ndihet më i vlerësuar kur është i padekoruar nga institucionet e shtetit, si vlerësimi i mosvlerësimit të pavlefshmërisë së vlerësimit. Absurditeti tjetër që ndodh në Shqipëri, është se janë dekoruar në të njëjtën kohë edhe kriminelët dhe viktimat me të njëjtën dekoratë, persekutorët dhe të persekutuarit, spiunët dhe të spiunuarit dhe gjatë ceremonisë së dekorimeve shtrëngojnë duart si bashkëvuajtës e bashkëfajtorë, por ndahen në demagogjinë e tribunave. Vendi dhe shoqëria po udhëhiqen nga antivlerat si vlera kombëtare të kulturës së manipulim-simulimit që ka sjellë inflacionin e vlerësimeve të modeleve të idhujve pa krena.
Si shkak i kësaj, shoqëria ka humbur besimin duke arritur në gjendje tragjikomike ku pjesë e saj jeni edhe ju me kontributin tuaj dhe të gjithë klasës politike që solli dhjetori i vitit 1990, që qartas shikohet në gjendjen e Shqipërisë sot. Në këtë situatë, ju kërkoj: Të shfuqizoni vendimin e dt 15.05.2012, me Nr Dekreti 7470 të Presidentit të Shqipërisë, dhënien e Medaljes së Artë të Shqiponjës për qytetarin Ilir Demalia.
Bashkangjitur me letrën, po ju dërgoj edhe urdhrin e dekorimit dhe dekoratën. Duke shpresuar se do të fillojë t’i jepet fund kësaj historie të falsifikuar, jo vetëm të këtyre 28 vjetëve të një postdiktature si trashëgimi komuniste, por në përgjithësi edhe historisë së falsifikuar të Shqipërisë duke gënjyer në raportin me të vërtetën për përfitime politike interesash klanore.
Shqipëria jeton në demo(n)kraturë si trashëgimi komuniste që zvarritet, por nuk ka dhënë shpirt në formën e mafias politike. Historia e Shqipërisë duhet rishikuar dhe vlerësuar sipas modeleve që kanë qenë dhe janë me vepra shembuj iluminimi dhe kulture, kontributi me figura të denja politike, morale, kulturore, sportive, shkencore, e kështu me radhë.
Shqipëria është e varfër në këtë drejtim, që nga formimi i shtetit shqiptar, përndryshe nuk do të ishte në këtë gjendje. Shqiptarët kanë rrëzuar komunizmin si butafori monumentesh e bustesh për t’i ngritur në formë butaforike demo(n)kratike, por jo si mentalitet dhe sistem vlerash që udhëheq politikën, kulturën dhe jetën në Shqipërinë postkomuniste nga të gjithë krahët dhe kategoritë shoqërore.
Me nderime, Ilir Demalia
Boston, Massachusetts U.S.A
