Burri me kostum elegant përshëndeti turmën që thërriste “Mac” dhe ndau një buzëqeshje enigmatike me kancelaren Angela Merkel, në konferencën e CDU-së, duke lënë të kuptohej qartë se ai ishte vizioni i së ardhmes për gjermanët. David McAllister është “princi i kurorës” së Merkel, shkruajnë gazetat angleze (The Guardian, The Telegraph), për të cilat politikani 46-vjeçar gjerman ka një tërheqje të veçantë për shkak të origjinës së tij.
McAllister mbërrin në Tiranë, sot në mbrëmje, me një mision të vështirë: të zgjidhë situatën konfliktuale mes forcave kryesore politike. Pas disa takimeve në Bruksel, me ish-ministren e Integrimit, deputeten e PD-së Majlinda Bregu, besohet se i dërguari i Merkelit dhe i PPE-së vjen me një platformë konkrete për Lulzim Bashën dhe Edi Ramën. Synimi është që të nxirret PD-ja nga çadra dhe të kthehet në Kuvend e në zgjedhje. I kujdesshëm dhe fitimtar në çdo lëvizje që ka bërë në karrierën e tij, shpresat janë që negociatat e tij të dalin me sukses.
Anglezi i vogël i Berlinit
David është i biri i një kapiteni të ushtrisë britanike në kohën e luftës dhe i një mësueseje gjermane. Ai është i pari shtetas gjermano-britanik, pretendent për detyrën më të lartë publike në Gjermani. I njohur me pseudonimin “Mac” – mbiemri i tij skocez ende nuk shqiptohet siç duhet nga gjermanët – kjo se ndalon të jetë një nga politikanët e preferuar dhe të shihet si pasardhësi i sigurt i Merkel në Bashkimin Kristian-Demokrat (CDU), ku është anëtarësuar që kur ishte djalë i ri.
Fëmijëria e tij mund të përshkruhet me togfjalëshin “anglezi i vogël”. “Kam pasur një edukim britanik në mes të Berlinit Perëndimor, kemi pasur autobusë britanikë, vishnim uniformë në shkollë dhe flisnim anglisht në shtëpi. Babai im sillte gazetat angleze në shtëpi dhe dëgjonimin radion e forcave britanike”- tregon ai. McAllister e përshkruan “kthimin në gjerman” në moshën 8 vjeç, kur prindërit vendosën të qëndronin në Gjermani dhe ai u fut në një shkollë gjermane. Më vonë kreu shërbimin ushtarak në ushtrinë gjermane, por vijon të mbajë të dyja pasaportat, gjermane dhe britanike. Ai pranon se britanizmi i tij ka mbetur një pjesë e rëndësishme e identitetit të vet, veçanërisht humori, “një dozë, e cila do të ishte e mirë për politikën gjermane”.
Ndryshe nga shumë prej kolegëve të tij të CDU-së, ai qëndron në kontakt me konservatorët britanikë. Sikurse, dikush që ka një sy në të dyja sistemet, ai e di se “dallimet ideologjike midis partive, më të fuqishmet në Europë, janë të mëdha”.
Nga politika gjermane në atë europiane
Me profesion avokat, McAllister ka pasur një karrierë të shkëlqyer në politikën gjermane para se të vendoste të kandidonte për Parlamentin Europian. Në vitin 2016, ai tha se e shikonte të ardhmen e tij në politikën europiane dhe, vetëm një vit më pas, u emërua kryetar i Komisionit të Politikës së Jashtme të Parlamentit Europian, në shkurt 2017.
McAllister vazhdon të jetë një zë me rëndësi në CDU, ku mban postin e zv/kryetarit dhe gjithashtu është nënkryetar i Partive Popullore Europiane, në të cilën bën pjesë edhe Partia Demokratike e Shqipërisë.
Para se të niste udhëtimin në PE, ai ka qenë kryeministër i shtetit të Saksonisë së Ulët, 2010-2013, ku pasoi Christian Wulff, i cili u zgjiodh president i Gjermanisë.
Negociatori i caktuar nga PPE për të zgjidhur ngërçin shqiptar nuk është një europarlamentar i thjeshtë që vjen në Tiranë për të dështuar. McAllister është një nga zërat më të fortë në institucionet e BE-së dhe emri i tij shihet si presidenti i ardhshëm i Komisionit Europian.
Ballkani, si vokacion kryesor
Ka vetëm dy muaj që ka marrë detyrën si kreu i Komisionit të Politikës së Jashtme të Parlamentit Europian, por politikani gjerman McAllister e ka të qartë se ku qëndron “thembra e Akilit” për Europën: është Ballkani dhe ndikimi rus në këtë rajon të nxehtë që ka mbetur akoma jashtë dyerve të BE-së.
“Ballkani është një rajon me rrezikshmëri të lartë, ku në një kohë të shkurtër një veprim i papërgjegjshëm mund të rindezë konfliktet që besonim se i kishim tejkaluar” – shkruan ai në një artikull të botuar pak javë më parë tek “Die Welt”.
Po Shqipëria? Për të Shqipëria e ka problemin brenda vetes dhe nëse ndërton shtetin ligjor, ajo është shumë afër hapjes së negociatave për anëtarësim.
“Sipas Komisionit Europian, parlamentit dhe qeverive, ky vend është në rrugën e duhur. Bisedimet e anëtarësimit me Shqipërinë mund të hapen brenda 12 muajve të ardhshëm, më së voni në fillim të vitit 2018”- shkruante ai./ tesheshi.com