Ka një shesh “të veçantë” në Amsterdam. “I veçantë” sepse gjithmonë ka qenë një vend ku lind dhe rritet talenti i disa prej lojtarëve më të mirë holandezë. Holandezë, por me origjinë surinameze.
Në “Balboaplein” luanin Ruud dhe Frank të cilët do të “bëheshin” Gullit dhe Rijkaard kur të rriteshin. Dhe vite më vonë, Ajaksi në të njëjtin shesh, midis ndeshjeve të pafundta që janë zhvilluan atje, gjeti Clarence Seedorf, Edgar Davids dhe Patrick Kluivert.
Të tre talente që arritën shpejt në ekipin e parë, duke formuar atë grup që krijoi një epokë të re të artë për Ajaksin. Megjithatë, që në fillim, ai që ra në sy ishte Kluivert.
Van Gaal me krenari (ndoshta duke bërë blofin), tha: “PSV ka Ronaldon, ne kemi Kluivertin”. Fiziku i fuqishëm dhe aftësitë teknike të mahnitshme e bënë atë një sulmues që ishte në gjendje të bënte gjithçka. Arriti deri aty sa të vendosë në moshën 19 vjeç finalen e Ligës së Kampionëve kundër Milanit, me një gol që e festoi duke treguar emrin e tij në fanellë.
Dukej si trampolinë, por ky ishte kulmi i karrierës së tij, në moshën 19-vjeçare. Një karrierë që pavarësisht rezultateve të mira personale me Holandën dhe Barcelonën, do të mbetet shumë poshtë parashikimeve. Pak si përvoja e tij në Milano. Një përvojë e nisur me “Van Basteni i ri” dhe e mbyllur pa shkëlqimin e pritur, ashtu si karriera e tij, e “Mjellmës së Zezë” së mbrëmjes së 24 majit 1995, në Vjenë. Sot mbush 45 vjeç Parik Kluivert…/TIRANA TODAY
