Kapiteni i kombëtares serbe, Aleksandër Kolarov është rikthyer të flasë për vitet e fëmijërisë së tij nën regjimin e luftës në ish Jugosllavinë e asaj kohe. Djali që ëndërronte të ishte një Mihajlovic në të ardhmen thekson: “Ëndrra ime u rrit mes luftës dhe bombave”, ndërsa shton më tej, “Nëse i mbyll sytë, unë ende dëgjoj zhurmën e shpërthimeve, krenaria dhe vullneti më ndihmuan të realizoj ëndrrat e mia”, thotë Kolarov.
Futbollisti kujton se në kohën kur filloi lufta në Beograd ishte vetëm 6 vjeç dhe u lumturua sepse u shkëput nga shkolla për disa ditë.
“Të mendosh se kur shpërtheu konflikti isha i lumtur, sepse nuk e kuptoja çfarë po ndodhte, për mua thjesht do të thoshte se nuk shkoja në shkollë dhe kaloja kohën duke luajtur futboll me shokët”, vijon më tej serbi.
Ndërsa rrëfen se si ishin momentet e para kur avionët e NATO-s filluan bombardimin e bazave ushtarake në Beograd.
“Unë me shokët lamë biçikletat dhe ikëm me vrap për në shtëpi me zemër në dorë pasi po shpërthenin bomba rreth nesh, ndërsa në ajër shikonim avionë që shpërthenin në flakë”, kështu e kujton momentin e parë Kolarov, “ Që nga ajo ditë, shpërthimet, vuajtjet dhe pengesat u bënë rutinë e tmerrshme në përditshmëri”, tregon në fund lojtari serb.
