Kjo kishë ka qenë selia e Peshkopit të Himarës që prej vitit 1020, kur Himara u shpall Peshkopatë në varësi të Patrikanës së Ohrit dhe është kisha më e vjetër e kësaj krahine.
Ajo është ndërtuar në vendin më të lartë të fshatit, në anën perëndimore, dhe pranë mureve të kalasë. Muret e kishës ruajnë gjurmë të rindërtimeve të shumta.
Në një nga dokumentet e publikuar nga Nilo Borgia, për aktivitetin e murgjve Baziljanë në këtë zonë, dëshmohet se në vitin 1577 kisha është djegur dhe rindërtuar.
Në hyrjen veriore është i murosur një qemer, në të cilin janë gdhendur disa shqiponja dykrenare me kurorë mbretërore mbi krye, që studiuesit i identifikojnë me emblemën e familjes së Kastriotëve.
Për vlerat historike që mbart kjo kishë mban stausin Monument Kulture i Kategorisë së Parë.
