Nga një vështrim kritik mbi artikullin e EU Reporter
Më 30 qershor 2025, portali ndërkombëtar EU Reporter publikoi një artikull me titullin: “Erion Veliaj, Mayor of Tirana, held without charge for past five months”. Në pamje të parë, një lajm i zakonshëm.
Por leximi i kujdesshëm zbulon se kemi të bëjmë jo me një raportim të paanshëm, por me një përpjekje të strukturuar për të rehabilituar publikisht figurën e një zyrtari të nivelit të lartë nën hetim penal.
Titulli që manipulon
Artikulli hapet me pohimin se kryetari i Bashkisë së Tiranës mbahet “pa akuza”, kur në fakt Veliaj ndodhet në paraburgim me vendim gjykate që nga shkurti 2025, me akuza zyrtare të ngritura nga SPAK për korrupsion, pastrim parash dhe shpërdorim detyre. Kjo është jo vetëm një pasaktësi, por një devijim i qëllimshëm nga e vërteta juridike.
Strukturë emocionale, jo gazetari
Në vend të një raportimi mbi fakte, kronologji dhe zhvillime të çështjes penale, artikulli i EU Reporter nis me një rrëfim emocional të nënës së Veliajt dhe vazhdon me përshkrime glorifikuese të figurës së tij, si “visionary leader” dhe “committed public servant”. Kjo është gjuhë PR-i, jo analizë redaksionale.
A është ky një artikull i sponsorizuar?
Në asnjë rresht të artikullit nuk thuhet nëse ai është sponsorizuar apo i paguar. Por përmbajtja përputhet plotësisht me atë që në botën e medias quhet “native advertising”: përmbajtje e paguar që maskohet si artikull i zakonshëm lajmesh. Kjo është e rrezikshme për transparencën dhe besueshmërinë e çdo platforme mediatike.
EU Reporter vetë e pranon në faqen e saj se ofron përmbajtje të sponsorizuar dhe shërbime PR përmes “editorial partnerships” dhe “sponsorship packages”. Mungesa e një etikete “Sponsored” në këtë rast, e shoqëruar me përmbajtje propagandistike, ngre dyshime të forta mbi integritetin e publikimit.
Konteksti politik: Përse tani?
Publikimi i këtij artikulli nuk është i rastësishëm. Ai vjen në një moment kritik, kur hetimi ndaj Veliajt përfshin akuza të rënda për afera milionëshe në tendera publikë dhe pastrim parash me kompani fiktive. Artikulli nuk synon të informojë publikun ndërkombëtar, por të krijojë një narrativë alternative për partnerët e jashtëm të Shqipërisë dhe opinionin publik global.
Kjo është një strategji e njohur në komunikimin politik: përdorimi i mediave të huaja për të ndikuar perceptimin brenda dhe jashtë vendit, nëpërmjet rehabilitimit të imazhit personal përmes kanalesh që duken neutrale.
Pse është ky një rast i rrezikshëm?
Ky artikull është simptomë e një problemi më të gjerë: media që lejojnë përdorimin e platformës së tyre për interesa të ngushta politike, pa transparencë dhe pa respektuar standardet themelore të gazetarisë së mirëfilltë.
Përdorimi i EU Reporter si kanal për një narrativë të njëanshme në mbrojtje të një zyrtari të arrestuar për korrupsion është një rast i qartë i asaj që quhet “reputational laundering” – pastrim i figurës publike përmes mediave.
Nëse ky trend përhapet, atëherë çdo i akuzuar për korrupsion do të mund të blejë një artikull në një faqe ndërkombëtare, për t’u paraqitur si viktimë. Kjo minon demokracinë, drejtësinë dhe vetë thelbin e gazetarisë.
A mund të tolerohet kjo në emër të “lirisë së medias”?
Jo. Liria e medias nënkupton gjithashtu përgjegjësi, balancë dhe transparencë. Kur një media përdor reputacionin e saj për të shpërndarë përmbajtje të paguar që nuk identifikohet si e tillë, ajo humbet besueshmërinë. Dhe në rastin e EU Reporter, bëhet bashkëfajtore në deformimin e realitetit.
Përfundim
Artikulli i EU Reporter nuk është gazetari. Është propagandë me përmasa ndërkombëtare. Është një rast ku media përdoret si instrument politik. Dhe për këtë, duhet të ketë përgjegjësi publike.
Në Shqipëri, drejtësia ka bërë një hap të rëndësishëm me hetimet ndaj zyrtarëve të lartë. Media nuk duhet të jetë pengesë e këtij procesi, por aleate në mbrojtje të transparencës.
Publiku shqiptar dhe ndërkombëtar meriton të dijë të vërtetën. Jo versionet e saj të paguara
