Dy djem binjakë janë ribashkuar me kirurgun që u shpëtoi jetën ndërsa ndodheshin ende në barkun e nënës së tyre. Kai Kypros dhe Asher Nicolas, të cilët janë tetë muajsh, u pagëzuan me emrin e shpëtimtarit të tyre, kirurgu me famë botërore, profesori Kypros Nicolaides.
Djemtë nga Haywards Heath, West Sussex, u shpëtuan nga prof. Nicolaides pasi u diagnostikuan me sindromën e transfuzionit binjak-për-binjak. Kjo është një gjendje ku njëri binjak merr më shumë gjak dhe lëndë ushqyese se tjetri, për shkak të shpërndarjes jo të barabartë të enëve të gjakut në placentë.
Nëna e tyre, Katerina Ahouansou, ishte në muajin e gjashtë të shtatzënisë kur një skanim rutinë identifikoi këtë gjendje. Ajo u referua te dr. Nicolaides në King’s College Hospital, i specializuar në një teknikë me lazer për të rishpërndarë furnizimin me gjak.
Profesor Nicolaides tha: “Kur skanova Katerinën, pashë që njëri binjak ishte një e treta më i madh se tjetri. Binjaku më i madh po i merrte gjakun dhe ushqimin vëllait të tij më të vogël, dhe kishte shumë gjasa që nëse nuk ndërhynim, të dy binjakët mund të vdisnin.”
Me urgjencë, profesori kreu procedurën 30-minutëshe me lazer, e cila përfshin futjen e një teleskopi të hollë me lazer në mitër për të djegur enët e parregullta që lidhin binjakët.
Katerina u kthye në shtëpi që po atë ditë dhe brenda një jave u vu re përmirësim në përmasat e binjakut më të vogël. Në javën e 33-të të shtatzënisë, Katerina solli në jetë dy djem me peshë 1.5 kg dhe 1.7 kg. Ajo e dinte menjëherë që familja e saj donte të nderonte njeriun që u shpëtoi jetën.
Gjatë ribashkimit, Katerina tha: “E quajtëm njërin nga binjakët Kai Kypros dhe tjetrin Asher Nicolas në nder të profesorit Kypros Nicolaides. Ai është një njeri i mrekullueshëm, ai jep jetë.”
Kai dhe Asher kaluan pesë javët e para të jetës në spital përpara se të shkonin në shtëpi me mamanë, babain, vëllezërit dhe motrat e tyre.
Nëna e 11 fëmijëve, Katerina, shtoi: “Të jesh nënë është përvoja më e bukur për mua. Në vitet e fundit kam ëndërruar për bukurinë e të pasurit binjakë. Duke qenë vetë binjake, shpresoja që do ta përjetoja një ditë. Asnjëherë nuk kam dashur një shtëpi të qetë, për mua zhurma është jetë, dhe kam falënderime të pafundme për profesor Nicolaides-in që ma bëri këtë ëndërr realitet. Edhe pse nuk jam fetare, besoj se profesor Nicolaides është dëshmi që mrekullitë mund të kryhen nga njerëz të përkushtuar ndaj profesionit të tyre. Jam shumë mirënjohëse dhe nuk dyshova kurrë në suksesin e procedurës që ai kreu për binjakët.”
