Në një intervistë të ditëve të fundit me gazetaren amerikane të stacionit NBC, Megyn Kelly, presidenti rus Vladimir Putin, akuzës për ndërhyrje në procesin elektoral të 2016 në SHBA, ju përgjigj me kundërakuzën se amerikanët ndërhyjnë në votime në çdo pikë të globit që të vendosësh gishtin. Kjo mund të jetë e vërtetë pjesërisht, e njëkohësisht vlen edhe për rusët, por me një ndryshim thelbësor në shkak dhe pasojë.
SHBA ndërhyn, në radhë të parë që qeveritë të jenë sa më shumë proamerikane, diçka normale në politikat ndërkombëtare, dhe e dyta, që është më kryesorja, aty ku ndërhyjnë, promovojnë demokracinë, tregun e lirë, të drejtat e liritë themelore të njeriut. Në të kundërt, Rusia e Putin ndërhyn për të siguruar vasalitet, importon sistemin rus korruptiv, oligarkist e pseudo-demokratik. Nuk ka asnjë rast të kohëve moderne, kur Rusia apo siç ishte më parë BRSS, të ketë ndërhyrë dhe ai shtet në vijim të ketë lulëzuar. Kujtojmë, ndërhyrjet në Hungari, Çekosllovaki, Gjeorgji, Ukrainë, Siri, pushtimin e Afganistanit, Çeçenisë, Krimesë.
Nga të gjithë analistët seriozë, dhe zyrtarisht nga disa qeveri, pranohet se Rusia është bërë më agresive dhe më efikase në objektivat saj në çdo pikë më interes në botë. Duke u mbështetur në metodat të reja, influencë dhe jo agresion, përfshirje dhe jo asgjësim, rusët synojnë diskreditimin e modelit amerikan dhe të Bashkimit Evropian dhe promovimin e modelit rus si alternativë. Këtë synojnë ta arrijnë nëpërmjet dobësimit gradual të institucioneve demokratike, rolit të medias e shoqërisë civile dhe “kapjes” së tyre nga oligarkë të lidhur më pushtetin.
Për pasojë, qeveritë me vetëdije ose jo, i përshtaten një modeli, nga ku lehtësisht mund të kalojnë në vasalitet të plotë të një shteti më të fuqishëm me model të njëjtë ose të përafërt, siç është Rusia. Tashmë e provuar nga shumë raste të ndodhura, rusët veprojnë të paktën në dy forma, që shpesh herë shfaqen të kombinuara, e para, vasalitet nëpërmjet dominimit në sektorë strategjikë ekonomikë siç janë sistemi bankar dhe energjetik, dhe e dyta, dëmtimi i institucioneve demokratike në atë masë sa të mos jenë në gjendje të pengojnë përfshirjen në vendimmarrje politike dhe ekonomike të personave të lidhur më krimin e organizuar, oligarkë, euro-skeptike, e filorusë.
Nga shumë analiza rezulton se, shtetet që rrezikohen janë ato që kanë investime ruse nga 10% deri në 30% të GDP dhe nivel të lartë korrupsioni dhe krimi të organizuar lidhur ngushtë me politikën. Për këtë arsye, shtetet anëtare të NATO-s, janë angazhuar në aplikimin e masave të forta antikorrupsion që përfshihen në të ashtuquajturin Readines Action Plan./Ina Online
