Bota po përfshihet gjithnjë e më shumë në luftë dhe më të cenuarit po paguajnë çmimin. Vitin e kaluar, pamë numrin më të madh të konflikteve që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore dhe kjo prirje shqetësuese është rritur në vitet e fundit.
Pasojat e tmerrshme të kësaj mund të shihen më qartë në Gaza, ku tashmë janë vrarë më shumë fëmijë se në të gjitha zonat e konfliktit që nga viti 2019.
Ndërkohë, mbi 10,000 civilë ukrainas janë vrarë që nga pushtimi i plotë i Rusisë. Këto janë vetëm dy nga tragjeditë e shumta njerëzore që po ndodhin aktualisht, shumica prej tyre larg vëmendjes së publikut.
Në krye të këtyre zhvillimeve brutale, përkeqësimi i krizës klimatike vazhdon të përkeqësojë situatën globale humanitare duke i shtyrë komunitetet e cenueshme edhe më thellë në destabilitet dhe vuajtje.
Sot, rreth 300 milionë njerëz kanë nevojë për ndihmë humanitare.
Ndërsa këto shifra rriten, ata tashmë në nevojë po harrohen gjithnjë e më shumë, me fondet për refugjatët Rohingya në Bangladesh ose për vajzat e privuara nga të drejtat e njeriut në Afganistan.
Nga Venezuela në Jemen, numri i njerëzve të uritur është rritur me mbi 120 milionë në vetëm tre vjet, ekuivalente me mbi një të katërtën e popullsisë së Bashkimit Europian.
Dhe miliona fëmijë nuk po shkollohen, u janë mohuar të drejtat elementare si ushqimi dhe madje po rekrutohen nga grupe të armatosura.
Sot, hendeku midis nevojave humanitare dhe financimit të disponueshëm është më i thellë se sa ka qenë ndonjëherë.
Vitin e kaluar, mbi 90 për qind e totalit të kontributeve globale erdhën nga vetëm 20 donatorë, me tre donatorët kryesorë, duke përfshirë Komisionin Europian, duke siguruar gati 60 për qind të fondeve humanitare globale.
Krahas Komisionit Europian, katër nga 10 donatorët kryesorë globalë janë vende anëtare të BE-së: Gjermania, Suedia, Holanda dhe Franca. Së bashku, Komisioni dhe këto katër vende kontribuojnë rreth 90 për qind të fondeve totale humanitare të Europës, raporton abcnews.al.
Në vitin 2023, BE-ja ndërmori një hap të madh drejt rritjes së kontributit të saj kolektiv duke vendosur një objektiv vullnetar prej 0.07 për qind GNI që do të ndahet për ndihmën humanitare nga shtetet anëtare.
Spanja madje e ka përfshirë këtë në legjislacionin e saj kombëtar.
Është e paarsyeshme që Rusia dhe Kina, dy nga pesë anëtarët e përhershëm të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, organi ndërkombëtar me përgjegjësinë kryesore për ruajtjen e paqes dhe sigurisë ndërkombëtare mungojnë kryesisht në këtë bazë.
Por në një botë me konflikt në rritje, kjo duhet të jetë shumë shqetësuese për të gjithë ne.
Të gjitha vendet e tjera që aspirojnë të jenë aktorë globalë, veçanërisht ato brenda G20, duhet të bëjnë më mirë dhe të kontribuojnë në përgjigjen humanitare globale në përputhje me peshën e tyre ekonomike sepse ndihma humanitare është një përgjegjësi globale që duhet të ndahet në mënyrë të barabartë, raporton abcnews.al.
Megjithatë financimi nuk është sfida e vetme me të cilën përballemi.
Vitin e kaluar, u regjistruan më shumë viktima civile të konfliktit të armatosur se në çdo vit që nga viti 2010.
Janë gratë dhe fëmijët që më së shpeshti mbajnë peshën kryesore të kësaj vuajtjeje, e cila është pjesërisht për shkak të rritjes së fundit të dhunës seksuale dhe me bazë gjinore në zonat e konfliktit. Për më tepër, aksesi humanitar në këto zona po bëhet gjithnjë e më i vështirë shumë dhe punonjësit e ndihmës janë në rrezik më të madh se kurrë më parë.
BE-ja është një nga avokatët më të fortë për respekt më të madh të ligjit ndërkombëtar humanitar në zonat e konfliktit.
Pavarësisht këtyre përpjekjeve, do të duhet veprime të koordinuara dhe të qëndrueshme nga i gjithë komuniteti ndërkombëtar për të bërë një ndryshim: sepse edhe luftërat kanë rregulla dhe ata që i shkelin ato duhet të mbajnë përgjegjësi, raporton abcnews.al.
Megjithatë, vetëm ndihma humanitare nuk do ta ndryshojë këtë kalvar vuajtjes në rritje.
Për të adresuar dhe zgjidhur krizat në mënyrë të qëndrueshme, mbështetja jonë humanitare duhet të përputhet me përpjekjet për zhvillim dhe paqe, si mënyra e vetme për të ndihmuar komunitetet e cenueshme të çlirohen nga cikli i brishtësisë dhe varësisë nga ndihma.
Bota sot nuk është në gjendje të mirë.
Vitet e fundit puna humanitare është bërë gjithnjë e më e nevojshme dhe e vështirë. Por ka një rrugë përpara dhe pritshmëri që Europa të bëjë më shumë. Pavarësisht nga të gjitha sfidat me të cilat po përballen europianët vitet e fundit, solidariteti i BE-së për ata në nevojë mbetet i paprekur.
Një sondazh i fundit tregoi se më shumë se nëntë në 10 europianë besojnë se është e rëndësishme që BE të financojë aktivitetet e ndihmës humanitare, ndërsa shumica e europianëve besojnë se ndihma humanitare është më efikase kur koordinohet dhe sigurohet nga BE.
Mundësia e parë për t’iu përgjigjur kësaj kërkese është Forumi Humanitar Europian i javës së ardhshme, i bashkëorganizuar nga komisioni dhe presidenca belge e Këshillit të BE-së.
Të hënën dhe të martën (18 dhe 19 mars), mbi një mijë përfaqësues nga i gjithë komuniteti humanitar, shtetet anëtare dhe më gjerë do të takohen në Bruksel për të marrë pjesë në diskutimet strategjike për të ndihmuar njerëzit në nevojë.
Ndërsa perspektiva globale humanitare vazhdon të përkeqësohet, ne nuk mund të shikojmë larg. Ne e dimë se çfarë duhet të bëjmë dhe tani ka ardhur koha për të vepruar.
