Shkurta ka ndarë mbrëmjen e sotme një rrëfim të ndjerë dhe tronditës për rrugëtimin e saj në humanizëm, duke zbuluar për herë të parë anën e errët të një angazhimi që për të ka qenë gjithmonë mision jete.
Në dhomën e rrëfimit, përballë publikut, ajo tregoi se këtë rrugë e ka nisur që në moshë shumë të vogël, e shtyrë nga një ndjenjë e fortë empatie dhe dëshira për t’u gjendur pranë atyre që kanë më shumë nevojë për ndihmë. Sipas saj, humanizmi nuk ka qenë kurrë një zgjedhje e lehtë, por një thirrje e brendshme që e ka shoqëruar gjatë gjithë jetës.
Gjatë rrëfimit, Shkurta foli për sakrificat e shumta që ka bërë ndër vite: netë të tëra pa gjumë, lodhje fizike dhe emocionale, si dhe përballje të vazhdueshme me realitete të dhimbshme njerëzore. Ajo theksoi se shpeshherë ka vendosur nevojat e të tjerëve përpara të sajave, duke mos u ndalur as në momentet më të vështira.
Megjithatë, rrëfimi mori një kthesë edhe më të rëndë, kur Shkurta zbuloi se gjatë aktiviteteve të saj humanitare ka kaluar edhe përvoja tejet traumatike. Ajo tregoi se është përballur me situata të rrezikshme, përfshirë tentativa për keqpërdorim seksual, episode që kanë lënë gjurmë të thella emocionale tek ajo.
Sipas saj, këto momente nuk e kanë thyer, por e kanë bërë edhe më të vetëdijshme për rreziqet që shpesh fshihen pas misioneve humanitare, veçanërisht për vajzat dhe gratë që angazhohen në terren.
