Donald Trump është duke u kthyer në Uashington pas një takimi të shkurtër, por miqësor me udhëheqësit e aleatëve të Amerikës në NATO.
Nuk pati asnjë përplasje të dukshme diplomatike, deklarata kontraverse apo fyerje që kërkonin përpjekje urgjente për pastrim. Me këtë president amerikan, një udhëtim i qetë nuk është aspak i garantuar.
Por gjithçka, nga shtrimi i qilimit të kuq te akomodimet madhështore e deri te trajtimi me respekt nga aleatët, dukej se ishte menduar për ta bërë Trumpin të ndihet i qetë.
Pakënaqësia e Trump dukej se ishte përqendruar kryesisht te media amerikane dhe ajo që ai e quajti mbulim të padrejtë të një vlerësimi të rrjedhur të Pentagonit për sulmin ushtarak të së shtunës në mbrëmje ndaj Iranit.
Duke qëndruar midis udhëheqësve të tjerë dhe në konferencën e tij të vetme për shtyp, Trump ishte gjithë buzëqeshje.
Ai tha se e donte Holandën, e komplimentoi presidentin finlandez për lojën e tij të golfit dhe shprehu empati për një gazetare të Shërbimit Ukrainas të BBC-së, partnerja e së cilës po shërben në forcat e armatosura të atij vendi.
Trump mund të jetë në një humor veçanërisht të mirë, sepse vendet e NATO-s i dhanë atë që ai kishte kërkuar.
Me përjashtim të Spanjës – e cila mori një paralajmërim të ashpër nga presidenti – të gjitha kanë premtuar të rrisin shpenzimet ushtarake në 5% të produktit të tyre të brendshëm bruto.
Është lloji i arritjes së prekshme që Trump me siguri do ta reklamojë në ditët në vijim si provë se stili i tij diplomatik, ndonjëherë i paturpshëm, mund të japë rezultate.