Shanset që asteroidi 2024 YR4 të godasë Tokën janë rritur në 3.1% – mundësia më e lartë e regjistruar ndonjëherë, pohon zyrtarisht NASA
Agjencitë hapësinore kanë hartuar plane për të mbrojtur Tokën nga rreziku i një përplasjeje me një asteroid, siç është asteroidi 2024 YR4, i cili ka një shans deri tani shumë të vogël për të rënë në planetin tonë në vitin 2032. Dhe strategjitë që ata po studiojnë janë të shumta.
Asteroidi në fjalë, 40-90 metra i gjatë, ka një shans 3.1% për të goditur Tokën më 22 dhjetor 2032, sipas llogaritjeve të shpallura nga NASA të martën.
Këto janë probabilitetet më të larta të regjistruara ndonjëherë që nga fillimi i vëzhgimeve astronomike të asteroidëve, raporton noa.al.
Megjithatë, ky parashikim nuk duhet marrë në vlerë nominale, pasi ai bazohet në të dhëna paraprake dhe ka shumë të ngjarë të ndryshojë – në rënie – në javët dhe muajt e ardhshëm, sipas ekspertëve të intervistuar nga Agence France-Presse.
Edhe në rastin hipotetik ku probabiliteti i përplasjes arriti në 100%, “ne nuk jemi të pambrojtur”, theksoi Richard Moisle, kreu i zyrës së mbrojtjes planetare në Agjencinë Evropiane të Hapësirës (ESA).
Për të testuar një teori të këtij lloj rreziku, NASA dërgoi një anije kozmike në vitin 2022 për t’u përplasur me Dimorpho, një asteroid me diametër 160 metra, i cili nuk kërcënonte Tokën.
Misioni DART me të vërtetë arriti të ndryshojë orbitën e Dimorphothecus dhe një mision tjetër, Hera, u nis tetorin e kaluar për të studiuar pasojat e ndikimit në strukturën e tij.
Kjo teknikë mund të përdoret gjithashtu me asteroidin 2024 YR4, sipas Bruce Betts, një shkencëtar në Shoqërinë Planetare Amerikane.
Megjithatë, shkencëtarët po shqyrtojnë gjithashtu metoda të tjera, më të buta që nuk kërkojnë kontakt të drejtpërdrejtë me asteroidin. Njëri prej tyre, “tërheqësi gravitacional”, konsiston në dërgimin e një anijeje të madhe kozmike në një distancë të shkurtër nga trupi yjor. Pa prekur asteroidin, anija kozmike do të përdorë tërheqjen gravitacionale për të modifikuar trajektoren e saj.
Një strategji alternative do të ishte dërgimi, gjithashtu në një distancë të shkurtër nga asteroidi, të një anije kozmike me shtytës që do të lëshonte “një rrjedhë të vazhdueshme jonesh”, duke shkaktuar ndryshimin e orbitës së saj, shpjegoi Moisl.
Një metodë tjetër e butë u sugjerua: lyerja e njërës anë të asteroidit me ngjyrë të bardhë në mënyrë që shkencëtarët të mund të shfrytëzojnë “efektin Yarkovsky”, shtytje infinitimale e prodhuar nga ndryshimi midis ngrohjes nga dielli dhe intensitetit të rrezatimit termik nga objekti. Në këtë mënyrë trajektorja e saj mund të ndryshohet pak.
Vitin e kaluar, shkencëtarët amerikanë studiuan në laborator se çfarë do të ndodhte nëse një shpërthim bërthamor do të ndodhte pranë një asteroidi, i cili në eksperimentin e tyre kishte madhësinë e një pllake mermeri: rezultati do të ishte avullimi i sipërfaqes së tij, gjë që do ta shtynte atë në drejtim të kundërt. Dërgimi i armëve bërthamore në hapësirë, megjithatë, konsiderohet si mjeti i fundit dhe kundër asteroidëve të mëdhenj, të paktën një kilometër në diametër, të cilët mund të shkaktojnë shkatërrim global.
Një ide tjetër do të ishte “bombardimi” i asteroidit me rreze lazer për të avulluar njërën nga anët e tij dhe për të ndryshuar kursin. Eksperimentet laboratorike sugjerojnë se kjo metodë do të ishte e zbatueshme, por nuk është ndër “teknikat bazë” që aktualisht po studiohen, sipas Betts.
Linja e fundit e mbrojtjes do të ishte përgatitja për ndikim.
Nëse është e nevojshme, devijimi i 2024 YR4 nga orbita e tij është “i realizueshëm, por varet nga sa shpejt veprojmë si planet”, theksoi Moisl.
Agjencitë hapësinore dhe shkencëtarët do të bëjnë sugjerime, por vendimi përfundimtar se si të trajtohet rreziku do të merret nga liderët botërorë. Nëse të gjitha opsionet dështojnë, ne në çdo rast do të kemi një pamje mjaft specifike të zonës së goditjes së asteroidit, i cili nuk është një “vrasës i planetit”, por mund të kërcënojë qytete, shpjegoi Moisl. Kjo do të thotë se linja e fundit e mbrojtjes do të ishte përgatitja për goditje dhe ndoshta evakuimi i zonës, pasi janë zona të banuara.
“Shtatë vjet e gjysmë është një kohë e gjatë për t’u përgatitur”, tha Moisl, duke përmendur se gjasat që asteroidi të mos përplaset me Tokën janë gati 97%. /noa.al
Shënim: Disa imazhe gjenden nga interneti, që konsiderohen të jenë në domenin publik. Nëse dikush pretendon pronësinë, ne do të citojmë autorin, ose, sipas kërkesës, do të heqim menjëherë imazhin.
